علم و دین فرهنگستان جهانی مطالعات تطبیقی در علم و دین، عرفان ناب اسلامی، علم و دین، عرفان مقربین، علم، دین، حکمت ناب شیعی، استاد علوی، علم و دین
- این موضوع 5 پاسخ، 2 کاربر را دارد و آخرین بار در 6 سال، 5 ماه پیش بدست
به‌روزرسانی شده است.
-
نوشته‌ها
-
به نام خدا
در عرفان مقربین ادعا می کنیم:
تنها (نزدیک ترین و راحت ترین و سریع ترین) راه رسیدن به سعادت ابدی از طریق اتصال به اولیای الهی است و بس.برای اثبات این ادعا لارم است تک تک واژگان موردبحث قرار گیرند.
یعنی نزدیک ترین، راحت ترین، سریع ترین، راه، سعادت، ابدی، اتصال، اولیای الهی، مورد بررسی قرار می گیرند تا بتوان این ادعا را ثابت کرد.در خصوص واژه نزدیک ترین با استفاده از قواعد ریاضی ثابت می شود که کوتاه ترین فاصله بین دو نقطه خط راستی است که از یک نقطه تا نقطه دیگر کشیده می شود.
در عرفان مقربین نیز نزدیک ترین راه، راه اتصال به سلسله اولیای الهی معرفی شده است.در خصوص واژه راحت ترین بحث بسیار است و راحتی نیز نسبی است که برای افراد مختلف متفاوت است.
بعضی مباحث مطرح است که چه بسا کارهایی که در ابتدا انسان آن را سخت می شمارد و وقتی در آن کار وارد می شود می بیند که به راحتی انجام شدند.
مثل معروفی است که می گوید چشم می بیند . دل می ترسد و دست انجام می دهد.
در آیات قرآن هم چنین تعابیری مانند «وما نیسرک للیسری» داریم. «ان مع العسر یسرا»
این راه شاید در ابتدا سخت به نظر برسد اما اگر تن به آن دادی و وارد شدی به راحتی می توانی به مقصد که همان سهادت ابدی است برسی. یعنی با اتصال به اولیای الهی به راحتی هرچه ممکن به مقصد می رسی.اینجا شبهه ای مطرح می شود که آیا وقتی ما به اولیا الهی وصل شدیم دیگر نیازی به انجام کاری نداریم؟
در اینجا باید پاسخ داد که با اتصال به اولیای الهی آنها چنان اثری در ما و روح ما می گذارند که ما دستورات دین را به راحتی انجام می دهیم. مثلا ممکن است تا قبل از این روزه گرفتن برای ما بسیار سخت بوده یا نماز شب خواندن بسیار سخت بوده و پس از اتصال و ارتباط با اولیا عاشق این اعمال شده ایم.
مثال بارز آن بحث جهاد و شهادت در جنگ تحمیلی است که جوانان ما با عشق و علاقه آن هم به واسطه دستور یکی از اولیای الهی گام در این ورطه نهادند.باسلام و عرض ادب
در خصوص ممکن بودن چنین راهی، که «آیا چنین راهی وجود دارد یا خیر؟» پاسخ این است که:* مرحله اول:
در «عالم ذهن» میتوان چنین راهی برای رسیدن به خداوند متصور شد. یعنی راهی که سریعترین، نزدیکترین، کوتاهترین، هموارترین و تضمینی ترین راه بین ما و خداوند باشد و ما بتوانیم از طریق آن به خداوند برسیم.* مرحله دوم:
حال که چنین چیزی در عالم ذهن قابل تحقق بود و ما توانستیم آن را در ذهن خود فرض کنیم، اگر مانعی بر سر وجود و تحققش در «عالم خارج» نباشد یعنی علتش ایجاد شود، موجود می شود.* مرحله سوم:
برای تحقق این راه در عالم خارج مانعی وجود ندارد + خداوند بخیل نیست بلکه فیّاض علی الاطلاق است =
چنین راهی در عالم خارج وجود دارد.نکته:
۱) برخی چیزها حتی در عالم ذهن قابلیت وجود و تحقق ندارند. همانند تصور کچل موفرفری! یا مثلث دایره! که در موردشان بیان میشود به دلیل وجود مانع در تحقق عالم ذهن «ممتنع الوجود» هستند و اصلاً امکان وجود ندارند.
….. زیرا قدرت خداوند به «ممکنات» تعلق دارد …..۲) به چیزهایی که در عالم ذهن محقق می شوند «ممکن الوجود» میگوییم، برخی از آنها چون تحققشان در عالم خارج با مانع مواجه هست، هنوز موجود نشده اند. همانند نسل آینده هر شخص که با فراهم شدن شرایط در عالم خارج، ایجاد میشوند و پا به عرصه هستی می گذارند.
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.