عاقل کیست؟

عاقل آن نیست که خوب را از بد تشخیص دهد

عاقل کسی است که از میان دو بد آن را که ضررش کمتر است، بشناسد.

این نظریه حاصل تحقیق و مطالعه سالیان متمادی استاد در عرفان‌های شرق و غرب است

که در جستجوی بهترین راه‌های رسیدن به سعادت ابدی و نجات حقیقی (و نه خیالی و توهمی) می‌باشد.

مطالعاتی که با پشتوانه عقلی و علمی استوار گردیده است

با مبانی منطقی و عقلی مسلم به بررسی و شناخت ادیان و مکاتب فلسفی و خصوصاً عرفان‌های شرق و غرب پرداخته شده .

در این مسیر از مقارنه و مقایسه و تطبیق مکاتب و نحله‌های فکری و فلسفی و عرفانی غافل نبوده است.

دستاورد علمی و عملی این مطالعات و بررسی­ها معرفی بهترین و کامل‌ترین سیستم‌های تربیتی جهت نیل به کمالات ممکنه انسانی است.

همه بزرگان و مشاهیر عالم علم و حقیقت و عرفان از انبیاء عظام گرفته تا حکما و نوابغ سیر و سلوک معنوی به دنبال آن بوده‌اند.

عرفان مقربین یا حکمت عرشی، حکمت ناب شیعی، صراط مستقیم قرآنی و …

عناوین دیگر معارفی هستند که شاخصه عمده آن ارتباط روحی با اولیاء بزرگ خداوند از طریق قرار گرفتن در سلسله پیران طریقت و علمای ربانی صراط مستقیم است.

بر اساس آموزه‌های استاد، عرفان ناب که روش مقربین درگاه الهی بوده است .

در دو بعد نظری و عملی جز از راه تمسک به حبل‌الله المتین که همانا ولایت اولیاء و مقربین است

حاصل شدنی نیست و تمسک به سلسله اولیاء الهی نیز چیزی جز ارتباط روحانی نیست.

این ارتباط که خود حاصل ذکر، کنترل و تهذیب نفس، محبت، سرسپردگی و طاعت است

به معنی قرار گرفتن در ظل امدادات، فیوضات، الهامات و عنایت خداوندی است

که از طریق و مجرای اولیائش بر همه عوالم وجود سریان دارد.