قرارداد آتی و چالش های فقهی آن
سیدمحمد حسینی
چکیده:
ابداع ابزارهای نوین مالی تحت عنوان مشتقات، از یک سو بازار سرمایه را گسترش داده و از سویی دیگر ، شرایط مدیریت ریسک را به منظور کاهش نگرانی تولیدکنندگان، فراهم میکند.
دادههای این پژوهش از طریق جمعآوری اسناد، شامل پژوهشهای انجام شده در این زمینه، کتابها، مجلات و مقالات اخذشده از شبکه جهانی است و میتوان گفت که روش تحقیق، تحلیلی – استنباطی خواهد بود. در این مقاله تلاش شده است تا قرارداد آتی توصیف و سازگاری آن با موازین فقهی، مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد که اولا وفا به تعهدات لازم است و ثانیا عدم قبض ثمن در قرارداد سلف موجب بطلان اصل قرارداد نمی شود و ثالثا بیع مؤجل به مؤجل مبنا قرارگیرد، قرارداد آتی از نظر فقهی با اشکال مواجه است.البته اگر الف) بازار آتی چنان طراحی شود که طرفین در مقابل یکدیگر متعهد به اجرای قرارداد در آینده شوند؛ ب) این نظریه فقهی مبنا قرار گیرد که وفا به تعهدات لازم است و ج) حساب و ودیعه و صرفا نقش وثیقه را ایفا کرده و معاملهگر ، حق برداشت مبلغ واریزشده به این حساب بابت سودناشی از قرارداد را نداشته باشد، درآن صورت به نظر اکثر فقها نیز اشکالی ندارد.