اِستحسان: یکى از ادلّه فتوا نزد گروهى ازاهلسنت
استحسان در لغت به معناى نیکو شمردن چیزى[۱] یا به معناى جستوجو از امر نیکو جهت عمل و پیروى از آن است.[۲]
براى استحسان تعریفهایى شده و در بعضى قید «مجتهد» موضوعیّت دارد; مانند تعریف استحسان به: «آنچه در اندیشه مجتهد خطور مىکند و کلمات را یاراى بیان آن نیست»[۳] و «آنچه را مجتهد با عقل خود نیکو مىیابد»[۴] و در بعضى دیگر، قید مجتهد، موضوعیّت ندارد; مانند تعریف «عدول از قیاسى به قیاس قوىتر»[۵] و «تخصیص قیاس* به قیاسى قوىتر»[۶] که انگیزه عدول را وجود وجهى قوىتر، مانند وجود نصّ (کتاب و سنت)، آسانى، مصلحت، ضرورت، اجماع، عرف، عادت و قیاس قوىتر یا مخفى دانستهاند.
ادامه مطلب…..