علم و دین فرهنگستان جهانی مطالعات تطبیقی در علم و دین، عرفان ناب اسلامی، علم و دین، عرفان مقربین، علم، دین، حکمت ناب شیعی، استاد علوی، علم و دین
اصل صحت: حمل کار دیگران بروجه نیکو یا کامل
اصل، در لغت به معناى اساس و بُن شىء است[۱] و در اصطلاح علم اصول در موارد متعددى کاربرد دارد; از قبیل: دلیل حکم، قاعده و طبع اولى شىء و آنچه براى تشخیص وظیفه عملى یا حکم ظاهرى قرار داده مى‌شود.[۲] به نظر مى‌رسد بازگشت همه این معانى اصطلاحى به معناى لغوى است، زیرا در همه این موارد به نوعى، اساس و مبناى شىء لحاظ شده است.[۳]
صحّت در لغت به معناى سلامتى و تندرستى[۴]، اعتدال[۵] و تمامیّت[۶] است و در اصطلاح به تعبیر صاحب کفایه‌الاصول، معناى جدیدى نیافته، بلکه صحّت در مقابل فساد به همان معناى لغوى (تمامیت در برابر عدم تمامیّت) است، ازاین‌رو در فقه و اصول، صحّت به معناى تام‌الاجزاء والشرائط‌است.[۷]
«اصل صحت» از قواعدى است که در کتب اصولى از آن بحث مى‌شود و در موارد مختلفى قابل طرح است.
ادامه مطلب…..