نویسنده: ن.اعتباری

ای طایر قدسی که ز باغ ملکوتی، یکدم بگشا بال و مرا نیز پران کن

این نور کز آسمان روان است، بر روح تو ای گل ارمغان است

امشب است مرا همدم آن تجلی اعظم

هان ای همایون فرخم شرمنده از روی تو ام

تا به جذب غمزات تو بپا خاسته ام، بر تب خویش فزون کرده زتن کاسته امبه