نویسنده: ن.اعتباری

در تاریخ جهان بسیار مشاهده شده که مردم یک کشور دیرزمانی بزبانی غیر از زبان مادری خود سخن گفته اند و در آن زبان مکتسب آثاری بی نظیر که در عداد نفیس ترین لطائف ادبی جهانیست بظهور آورده اند…در طول مدت ده قرن که از عمر نشر و انبساط زبان فارسی در شبه قاره هندوستان می گذرد آنقدر آثار نظم و نثر در آن سرزمین بظهور رسیده و آنچنان در روح و فکر اقوام هندی نفوذ کرده است که آن را نمی توان از ادب ملی مردم آن کشور بیگانه دانست…

در اندیشه هند و اروپاییان همواره ستیزی بین نیروهای خیر و شر دیده شده است که این نبردها برای از بین بردن نیروی شر و برقراری نظم و آرامش است، در حقیقت به دلیل عدم تعادلی که در طبیعت وجود دارد یا به وجود آمده است، قهرمانان و ایزدان در اسطوره ها به دنبال بازگرداندن تعادل به طبیعت هستن و به همین دلیل به جنگ با اژدها می روند. اژدها در تفکرات ایرانیان و هندیان نیروی شر و خشکسالی شناخته شده است، علاوه بر آن اژدها به خصوص در تفکرات ایرانی گاهی نماد “نفس” محسوب شده است…