یکی از نشانههای علمای ربانی این است که درد دین دارند، عالم ربانی درد دین دارد. درد اقتصاد مردم را ندارد نه اینکه نداشته باشد دارد ولی اصل و مهمترین آنها درد دین است. این دردها مال افرادی است که هدف خلقت را نشناختهاند مهمترین درد آن دردی است که اگر درمان شود همه چیز با آن میآید؛ سعادت دنیا و آخرت میآید، چیزهایی که ما نمیتوانیم درک کنیم؛ یکی از آنها رفاه است، یکی از آنها سلامت است، یکی از آنها امنیت است، یکی از آنها اقتصاد و خوشبختی است، اینها چیزهای دست چندم است که میآید. دین یعنی فرهنگهای اصیل، دین یعنی ارتباط با خداوند، اینها برای یک عالم ربانی مهم است. اگر یک کسی این غصهها را داشت؛ غصهی این را داشت که مردم باید از قوانین تبعیت کنند، مردم باید تقوا داشته باشند، مردم باید شهوترانی نکنند و مردم باید با خدا ارتباط داشته باشند، مردم باید انسانیت و تقوی و اخلاق را در بین خودشان رواج دهند و از اینکه این نیست غصه میخورند این میشود درد دین داشتن، این نشانه عالم ربانی است.
ادامه نوشته »