برچسب: علم و دین

بسمه تعالی

اهم موضوعات مطح شده در این جلسه به شرح ذیل است:

• بزرگداشت اربعین
• عالم ربانی معصوم نیست
• یکی از موانع ایمان اوردن
• معجزه ابتدایی پیامبران
• اجابت دعای اولیاء الهی
• عمل صالح چیست؟
• حجت نزد خدا
• تبلیغات شیاطین
• خرافات در اسلام

بزرگداشت اربعین

ایام، ایام اربعین است و همین‌طور که می‌دانید بزرگداشت اربعین از مشخصات و ویژگی‌های شیعه حقیقی و شیعه‌ی واقعی است.

 اربعین موعد و موسم بزرگداشت پیروزی خون بر شمشیر است، اربعین یک همایش جهانی است تا زمانی‌که ان‌شاءالله ریشه ظلم و ستم در دنیا کنده شود و جهان حقیقتاً تبدیل به یک بهشت شود. این ماجرا ماجرایی است که باید کسانی که آزادی‌خواه هستند کسانی که به‌دنبال عدالت هستند برای بزرگداشت اربعین که درواقع بزرگ‌ترین حماسه تاریخ بشریت را دارد نشان می‌دهد، همه باید کوشش کنیم کمک کنیم.

 خوشا به حال آن‌هایی که می‌توانند راه‌پیمایی بزرگ را بروند آن‌هایی هم که نمی‌توانند، ان‌شاءالله روز اربعین در همین راه‌پیمایی‌هایی که در روز اربعین در شهرهای خودشان است شرکت کنند.

عالم ربانی معصوم نیست

مسئله اربعین همان‌طورکه گفته‌شده است از نشانه‌های ویژه شیعیان است که در خودشان ان‌شاءالله پیدا کنند و ایجاد کنند. جلسه قبل صحبتی که ما داشتیم درمورد این بود که افراد وقتی‌که به یک عالمی به یک انسان متقی و باتقوایی که آثار ولایت الهی در او هست و عالم ربانی است رجوع می‌کنند نباید توقع داشته باشند که او معصوم باشد و هیچ اشتباهی نکند و خدای‌نکرده اعتقاد داشته باشند که او باید علم غیب داشته باشد!

یکی از موانع ایمان اوردن

 ما جلسه قبل مفصل در مورد اینها صحبت کردیم و گفتیم که یکی از موانع ایمان آوردن بندگان خدا این بوده‌است که توقعات غیرقابل‌قبولی از اولیای خدا داشته‌اند و در قرآن این آیه اشاره شده‌است:

“وَ ما مَنَعَ النَّاسَ أَنْ یُؤْمِنُوا” هیچ‌چیزی مانع ایمان مردم نشد الا “إِذْ جاءَهُمُ الْهُدى‌ إِلَّا أَنْ قالُوا أَ بَعَثَ اللَّهُ بَشَراً رَسُولًا” (سوره اسراء آیه ۹۴)

یعنی یکی از موانعی که افراد ایمان بیاورند این بود که می‌گفتند:

“ما لِهذَا الرَّسُولِ یَأْکُلُ الطَّعامَ وَ یَمْشِی فِی الْأَسْواقِ لَوْ لا أُنْزِلَ إِلَیْهِ مَلَکٌ فَیَکُونَ مَعَهُ نَذِیراً ” (سوره فرقان آیه ۷)

این چه پیامبری است که مثل ما غذا می‌خورد، مثل ما مریض می‌شود و برای مایحتاج خودش باید برود پیش پزشک این چه پیامبری است! این که او یک انسان معمولی است که نیاز دارد به این چیزها باعث می‌شد که آن‌ها ایمان نیاورند! متوجه نمی‌شدند که خداوند فرمود که ما حتی اگر بخواهیم یک فرشته‌ای را بفرستیم در میان شما آن فرشته را در قالب بشری می‌فرستیم؛ بیمار شود، گرسنه شود، غذا احتیاج داشته باشد، دست‌شویی برود این خصوصیات را حتی اگر یک فرشته‌ای هم بخواهد بیایید در فرشته‌ام می‌گذاریم:

“وَلَلَبَسْنَا عَلَیْهِمْ مَا یَلْبِسُونَ” (سوره انعام آیه ۹)

اگر ما یک فرشته‌ای هم نازل کنیم ما آن فرشته را با لباس انسانی نازل می‌کنیم تا بتواند با شما ارتباط برقرار کند که هم شما حرف او را بفهمید و هم او شما را درک کند حس و درک متقابل از یکدیگر داشته باشید. و این‌که از آن‌ها توقع داشته باشند که فرشته‌ای همراه هر پیامبری باشد و علم غیب داشته باشد یا این‌که گنج‌های زیادی از طرف خداوند به او داده شود، یک هم‌چین توقعاتی ناشایست و نشان‌دهنده این است که فلسفه هدایت را نفهمیده‌اند و متوجه قضیه نشده‌اند. آن‌ها می‌گفتند که باید یک فرشته‌ای باشد که ما بتوانیم بگوییم این از طرف خدا است، یک مقدار حرفشان درست است شخصی که از سمت خدا آمده‌است باید نشانه‌های خدا را داشته باشد که معلوم شود از طرف خدا آمده است. اما این نشانه چیست؟ این معجزه است و این معجزه به دو صورت گاهی موقع‌ها معجزه ابتدایی است گاهی موقع ها معجزه اقتراحی.

 معجزه ابتدایی پیامبران

معجزه ابتدایی این است که خود پیامبر وقتی‌که می‌آید برای اینکه به مردم نشان دهد که از طرف خدا است یک معجزه‌ای می‌آورد در همین حد که ثابت کند از سمت خداوند آمده‌است، یک عمل یک قدرتی که اعجاز را نشان دهد و ثابت کند که از طرف خداوند است در همین حد است و آن همیشه و پیوسته نیست فقط در همین حد است که اتمام حجت کند که از طرف خدا آمده است. بله آن‌ها توقع دارند که کسی که از سمت خداوند می‌آید نشانه‌ای داشته باشد این درست است اما این‌که توقع داشته باشند که فرشته‌ها بیایند و بگویند که این از طرف خداوند است لحظه به لحظه مورد توجه خداوند باشد و هیچ آسیبی به او نرسد و همه‌چیز بر وفق مرادش باشد! نه، خداوند این را نخواسته چون دنیا دار امتحان است و می‌خواهد شما را امتحان کند شما باید با عقل خودتان بروید جلوی عقلتان را شکوفا کنید فکر کنید و امتحان شوید. اگر یک شخصی بیاید و همه فکر کنند که این از طرف خداوند است و هم قدرت داشته باشد آن ایمان که ارزشی ندارد ایمان زمانی ارزش دارد که انسان عقلش را به‌کار بیاندازد و بفهمد که این از سمت خدا است و بعد هم در زندگی دچار مشکلاتی شوند… پیامبران هم همین‌طور هستند پیامبران هم دچار مشکلات می‌شدند، پیامبر اسلام هم به‌همین شکل بود یاران عزیزش کشته می‌شدند خودش آسیب می‌دید و مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفت و همین‌طور هم نبود که دم‌به‌دم خداوند معجزه کند و او را نجات دهد! البته تا آن حدی که شخصی عقل داشته باشد و بفهمد که این از طرف خداوند است در آن حد برای اتمام حجت خداوند موعظه می‌کرد معجزه می‌کرد.

اجابت دعای اولیاء الهی

 حالا این مسئله در مورد اولیا و ائمه هم هست که اولیای الهی اگر کسی در زندگی آن‌ها دقت کند می‌بیند که آن‌ها مورد توجه خداوند هستند و خدا به آن‌ها عنایت دارد و لطف دارد اما این‌که توقع داشته باشید که غیب بدانند و هر کاری که می‌کنند مستجاب‌الدعوه باشند مثلاً بعضی‌ها می‌گویند که ما به این آقا گفتیم ما را دعا کن و ایشان دعا کرد و مشکل ما حل نشد معلوم است که ایشان عالم ربانی نیست! خیر، هر دعایی مستجاب نمی‌شود و هر شخصی هم دعایش مستجاب نمی‌شود… پیغمبر اسلام که بزرگ‌ترین پیغمبر عالم بود بر رأس تمام پیامبران عالم بود این‌چنین نبود که تمام دعاهایش مستجاب شود که شما خیال کنید که حتماً باید یک عالم مستجاب‌الدعوه باشد! بله دعا اثر دارد و دعای اولیاالله اثرش بیشتر است، اما این‌چنین نیست که هر دعایی که می‌کنند مستجاب شود. پیامبر اسلام هم هر دعایی که می‌کرد مستجاب نمی‌شد. به‌عنوان مثال شما خیال می‌کنید پیامبر اسلام برای هدایت عمویش به نام ابولهب دعا نمی‌کرد! پیغمبری که خصوصیت خاصش این بود که رحمت للعالمین بود منشأ رحمت برای همه است و آمده‌است که همه را نجات دهد هیچ پیامبری این صفت را ندارد، پیامبر اسلام وقتی‌که داشت از دنیا می‌رفت عزراییل آمد، ازهیچ پیغمبری  عزراییل اجازه نگرفت اما از ایشان برای قبض روحش اجازه گرفت به خداوند عرض کرد که من نگران هستم و نگرانم که دارم از دنیا می‌روم و امت من اهل نجات نباشند! بعضی‌ها گفته‌اند که این سوره اواخر عمر پیامبر نازل شده‌است و “وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضىٰ‌” (سوره ضحی آیه ۵)  ای پیامبر تو غصه امتت را داری و دلت می‌خواهد همه امتت هدایت شوند؟! ما آن‌قدر امت تو را به تو ببخشیم که تو راضی شوی. بعد که این را فرمود پیامبر هم اجازه داد و گفت برادرم عزراییل حالا قبض روحم کن خداوند من را راضی کرد. یعنی آن‌قدر برای پیامبر مهم بود که آن لحظه آخر هم به عزراییل اجازه نداد که قبض روحش کند خواست تضمینی باشد برای امتش. حالا فکر می‌کنید این پیغمبر برای عموی خودش دعا نمی‌کرد که خداوند هدایتش کند؟! قطعاً دعا می‌کرد قطعاً دلش می‌خواست که خداوند او را هدایت کند اما خداوند به او فرمود “إِنَّکَ لَا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ ” (سوره قصص آیه ۵۶) اما این‌چنین نیست که تو هر که را بخواهی ما هدایتش کنیم. هدایت الهی خودش یک قوانین و حکمت و حسابی دارد که نزد خود خداوند است این‌چنین نیست که شما بخواهید هر شخصی هدایت شود پس معلوم است که دعاها همیشه مستجاب نیست. خداوند در قرآن می‌فرماید: این‌ها وقتی‌که در کشتی در طوفان می‌افتند در خطر می‌افتند خداوند را می‌خوانند “مخلصین له الدین” (سوره غافر آیه ۱۴) خدا را با اخلاص کامل می‌خوانند و هر کس خدا را با اخلاص کامل بخواند دعایش مستجاب می‌شود أمن یجیب المضطر اذا دعا آیه قرآن است، انسانی که از صمیم قلب خدا را بخواند دعایش مستجاب می‌شود این‌که دعایش مستجاب می‌شود به این معنا نیست که هر چه که او می‌خواهد خداوند به او می‌دهد! به این معنا است که دعایش مستجاب شده‌است؛ یعنی خداوند به او نظر لطف می‌کند ولی ممکن است آن چیز که او می‌خواهد به مصلحتش نباشد یا ممکن است مصلحت خودش باشد ولی به مصلحت یک عده مؤمن دیگر نباشد یا ممکن است مصلحت خودش باشد ولی بخواهد جریان زندگی را تغییر بدهد. امام سجاد علیه السلام می‌فرماید: یَا مَنْ لَا تُبَدِّلُ حِکْمَتَهُ الْوَسَائِلُ ای خدا ای که توسلات و دعاها حکمت آن را عوض نمی‌کند، هیچ‌چیزی نمی‌تواند حکمت خدا رو عوض کند. بنابراین دعاها گاهی اوقات صمیمانه و از ته دل است و خدا به او جواب می‌دهد، اما نه این‌که آن چیزی که او می‌خواهد چون ممکن است خلاف حکمت الهی باشد و حکمت الهی را هیچ‌چیزی نمی‌تواند عوض کند هیچ دعایی حکمت الهی را نمی‌تواند عوض کند.

این‌ها در دریا که هستند وقتی در شرایط خطر قرار می‌گیرند مخلصین له الدین خدا را می‌خوانند و بعد خداوند می‌فرماید: وقتی‌که ما نجاتشان می‌دهیم و می‌آیند بیرون دوباره مشرک می‌شوند. شما خیال می‌کنید تمام این افرادی که در دریاها غرق شدند تمام کسانی که در آتش‌ها سوختند و تمام کسانی که در آن لحظه‌ای که کشته می‌شدند به دست ظالمین به دست جنایتکارها داشتند کشته می‌شدند، آن لحظه‌ای که داشتند جلوی چشم مادر فرزندش را می کشتند، جلوی چشم یک مرد ناموس و فرزندانش را سر می‌بریدند آیا او در آن لحظه مضطر نبوده است؟! مضطر بود. آیا از خدا کمک نه نمی‌خواسته؟! آیا او از صمیم قلب کمک نمی‌خواست؟! چرا، ولی ما دیدیم که خداوند نگاه نکرد و دعایش مستجاب نشد و آن‌ها ذبح شدند، چرا؟ چون دعاها این‌چنین نیست که همه‌چیز را تغییر دهد، اثر دارد و خداوند گفته است که شما کوچک‌ترین دعایی که بکنید من به آن توجه می‌کنم اما لزوماً به این معنا نیست که آن‌چیزی که شما می‌خواهید بشود!

 شما در تاریخ دیده‌اید که نشده است و در تاریخ دیده‌ایم بسیار بسیار انسان‌های بی‌گناه به‌طرز فجیعی در جلوی چشم مادران در جلک چشم فرزندان قتل‌عام شدند و او آن‌جا ناله می‌کرد و از خدا کمک می‌خواست ولی خدا کمک نکرد آن کمک می‌خواست، نکرد چون سرنوشت بشر تقدیر بشر این‌چنین نیست که به صرف دعا تغییر کند.

 بنابراین توقع داشتن اینکه من زمانی این شخص را به‌عنوان عالم ربانی قبول دارم که بتواند فکر من را بخواند! بتواند مرده را زنده کند! بتواند کارهای عجیب‌وغریب کند!… بعد هم خیلی از شیاطین هستند که می‌توانند این کارها را انجام دهند خیلی از شیاطین هستند که می‌توانند یکسری کارهای عجیب‌وغریبی بکنند، قدرت‌هایی دارند که می‌توانند اگر شما با این چیزها بخواهید ایمان بیاورید شیطان‌ها شما را فریب می‌دهند. ما الان جادوگرهایی داریم که خب در قرآن نوشته است “سَحَرُوا أَعْیُنَ النَّاسِ” (سوره اعراف آیه ۱۱۶) در مقابل حضرت موسی ساحره‌ای بوده‌است که این کار را انجام می‌داد. ساحران  جادوگرها، شیاطین کارهای عجیب‌وغریبی می‌کردند حتی بعضی مرتاض‌ها کارهای عجیب‌وغریب می‌کنند. اگر قرار باشد که عقلتان به چشمتان باشد و این چیزها ملاک عالم ربانی باشد شما گمراه می‌شوید ملاک عالم ربانی این چیزها نیست ملاک عالم ربانی این است غرق خدا باشد، غرق در اهداف الهی باشد، ربانی باشد، این‌ها ملاک است. خب شما می‌گویید پس چه فایده‌ای دارد؟ جواب آن این است که عالم ربانی که ولی‌ایی از اولیاء خدا که شما تحت هدایت او زندگی می‌کنید اگر دچار مشکلات بشوید خداوند جبران می‌کند، این مسئله خیلی مسئله مهمی است مسئله مهم این‌جا است که در مسیرهای دیگر جبران نیست بلکه انحراف و سقوطِ لحظه به لحظه است ولی در مسیر علمای ربانی ممکن است اشتباهاتی پیش بیاید ممکن است مثلاً فرض بفرمایید یک خطاهایی یک اشتباه‌هایی پیش بیاید ولی خداوند می فرماید نزد عالم ربانی عمل شما عمل صالح است.

عمل صالح چیست؟

عمل صالح یعنی چی؟ یعنی آن عملی که هیچ اشکالی ندارد و اگر اشکالی داشته باشد خدا جبران می‌کند. دیدید بعضی موقع‌ها یک صاحب قدرتی به شما می‌گوید این کار را بکن می‌گویی من این کار را بکنم با این مشکل روبرو می‌شوم می‌گوید آن با من تو این کار را بکن اگر مشکلی پیش آمد من آن‌جا را جبران می‌کنم، این جبران کردن یعنی عمل صالح. عمل صالح یعنی عملی که خداوند آن را می‌پذیرد و خداوند جبران می‌کند. در همان مسئله‌ای که حالا مثال انتخابات را آن دوست عزیز زده بود در همان مسئله اگر شما وظیفه خود را انجام بدهید و طبق ادله و حجت‌های عاقلانه و حجت‌های معقول و مقبول الهی کار خود را انجام بدهید خداوند نمی‌گذارد شما دچار مشکل بشوید و خداوند جبران می‌کند، خلاصه عمل صالح یعنی این، یعنی ما وصفی که در اعمال داریم در قرآن یک عمل خیر داریم یک عمل حَسَن داریم این‌ها همه معنی آن‌ها خوب است. عمل خیر در قرآن هست عمل حسن در قرآن هست عمل احسن در قرآن هست عمل بَر و بِر یعنی نیکی در قرآن هست یک عملی هم هست خدا می‌گوید این عمل صالح است، عمل صالح یعنی چی؟ عمل صالح یعنی آن چیزی که شما اگر انجام بدهید اگر نقصی داشته باشد خداوند جبران می‌کند این معنی عمل صالح است که حالا در یک جلسه ما این را مفصل برای شما توضیح می‌دهیم چی هست یا دوستان ممکن است در درس‌ها برای شما توضیح بدهند چی است.

حجت نزد خدا

 این است که آخرین حرفی که می‌خواهم بزنم این است که اگر کسی طبق فتوا و طبق دستور یک عالم ربانی حقیقی عالمی که ربانی هست عمل کرد و بعد معلوم شد خطایی بوده خداوند این را جبران می‌کند چون شما وظیفه خود را بر اساس یک ملاک شرعی و ملاک دینی انجام دادید از باب اطاعت و تعبد بوده خداوند این را جبران می‌کند و وعده داده که من جبران می‌کنم و این جبران خواهد شد.

 تبلیغات شیاطین

بحث دیگری که امروز من می‌خواهم بگویم خدمت شما؛ دوستان عزیز شما در مقابل تفکرات و خرافاتی که تحت عنوان دین الان حالا همیشه بوده الان هم که بیشتر است در فضای مجازی در جاهای مختلف در فرقه های مختلف تبلیغات مختلف هست دیگر در و دیوار برای فریب مردم دارند کار می‌کنند شیاطین از در و دیوار برای فریب مردم کار می‌کنند با خرافات با دروغ.

خدا رحمت کند شهید لاجوردی در وصیت‌نامه خود یک مطلبی نوشته که خیلی مسئله مهمی هم برای ما هست هم برای مسئولین کشور، در آن‌جا اشاره می‌کند می‌گوید منافقانی هستند حالا مضمون آن این است اگر اشتباه نکنم یک همچین مضمونی در آن وصیت‌نامه است می فرماید که منافقانی در کشور ما هستند که این‌ها از منافقین خلق بدتر هستند! منافقین خلق چه کسانی بودند؟ همان مسعود رجوی و مریم رجوی و این‌ها که ترور می‌کردند می‌فرماید خب چون شهید لاجوردی یک کسی بود که اصلاً مسئول برخورد با منافقین بود و این‌ها در وصیت‌نامه خود می‌نویسد کسانی هستند منافقینی هستند که از منافقین خلق خطرناک‌تر هستند، این‌ها چه کسانی هستند؟ این‌ها کسانی هستند که تحت لباس دین می‌آیند آراء مردم را می‌گیرند رأی می‌گیرند در مجلس در دولت در جاهای مختلف می‌آیند پست می‌گیرند ولی به دنبال دنیای خود هستند به دنبال این‌که نام خداوند دین خداوند خون شهدا و مقدسات و ارزش‌های اسلامی حاکم بشود حکومت صالحان ایجاد بشود به دنبال این‌ها نیستند به دنبال قدرت طلبی هستند. الان هم شما نگاه می‌کنید دیگر این مجلس ما و این دولت ما و این هم مردم همین‌طوری چند درصد به دنبال این هستند که ارزش‌های اسلامی خون شهدا و این‌ها در مقابل این دشمن‌های غدّاری که ما داریم که عملاً شمشیر کشیدند و حمله می‌کنند و ترور می‌کنند و می‌زنند و دانشمند هسته‌ای را می‌زنند شخصیت‌ها را می‌زنند این کارها را دارند می‌کنند تهدید به حمله می‌کنند در مقابل این‌ها چند درصد افرادی هستند که به خاطر خدا ایستاده‌اند دارند کار می‌کنند؟ این خیلی مسئله مهمی است. در این زمان‌ها واقعاً باید پناه به خدا برد از شر این فتنه‌ها و این‌‌گونه افراد این‌ها منافقان واقعی هستند و البته نمی‌خواهم بگویم ما در مسئولین خود افراد پاک متدین حامی ارزش‌ها هم کم نداریم زیاد داریم ولی باید چشم و گوش خود را باز کنیم چون هر دو طبقه هستند از هر دو طایفه هستند باید سهل انگار نباشیم.

دین تو را در پی آرایشند              از آرایش و پیرایشند

بس که ببستند برآن برگ و ساز        گرتو ببینی نشناسیش باز (نظامی)

خرافات در اسلام

خرافات آنقدر بازار آن زیاد است که شما اگر یک کسی الان بیاید بگوید آقا دین اسلام این است اصلاً می‌گویید آقا این نیست این حرف‌هایی که شما دارید می‌زنید دین اسلام نیست و این‌که گفتند وقتی امام زمان(س) ظهور کنند عده زیادی از اهل علم با او مخالفت می‌کنند و عده زیادی می‌گویند آقا این‌که آمده اصلاً دین جدید است قرآن جدید است اسلام جدید است، چرا؟ چون آنقدر خرافات به مغز مردم دادند که مردم دین جدید را نمی‌شناسند. حتی روایت داریم که می‌آید به دین جدید و قرآن جدید؛ این دین جدید و قرآن جدید نه این‌که یک قرآن جدید می‌آورد، همین قرآن است ولی وقتی تفسیر می‌کند توضیح می‌دهد همه می‌گویند آقا این‌که شما می‌گویید که تا حالا کسی نگفته این حرفی که شما می‌زنید تا حالا کسی نگفته می‌گوید چرا این حرفی که من می‌زنم همین است که امام گفته همان چیزی است که امام علی گفته این هم دلیل آن خودِ قرآن گفته این هم آیات آن باز می‌کند برای ما می‌بینیم همان آیاتی که ما می‌خواندیم حالا داریم یک جور بهتر می‌فهمیم ما الان داریم یک جور بهتر می‌فهمیم همین چند روز پیش در یکی از درس‌ها عرض کردم خدمت شما خداوند در قرآن می فرماید “هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ. سوره زمر، آیه۹” آیا کسانی که دانا هستند با جاهل‌ها مساوی هستند؟ شما می‌گویید چی؟ می‌گویید نه مساوی نیستند، کدام بهتر هستند؟ یعلمون بهتر هستند، درست است؟ خب من از شما سوال می‌کنم خب این‌که آخر حرف جدیدی نیست که، این را به هر کافری هم بگویی به هر کشوری بروی به هر انسان کافر و بی دینی هم بگویی بگویید دانشمند با نادان مساوی است می‌گوید نه مساوی نیستند، کدام بهتر است؟ می‌گویند دانا‌ها بهتر هستند. خب قرآن حرف مهمی نزده حرف مهمی است به نظر شما؟ این حرف حرف مهمی هست؟ حرف مهمی نیست “هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ” آیا اتوبوس از پیکان مثلاً بزرگتر است؟ آیا اتوبوس با پیکان یک اندازه هستند؟ چه سوالی است این‌که یک چیز ساده‌ای است! قرآن چرا این را می‌فرماید؟ جواب آن این نیست که شما گفتید جواب آن این است که “هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ” آیا دانایان با نادانان مساوی هستند؟ جواب آن این است که بله این‌ها مساوی نیستند اما کدام از آن‌ها بهتر است، داناها مساوی هستند، نه عالم بدون عمل از نادان بدتر است. چه کسی گفته هر کسی عالم باشد از جاهل بهتر است؟ چه کسی گفته قرآن می‌گوید “هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ” آیا جاهل و دانا مساوی هستند؟ شما هم می‌گویید نه می‌گوید کدام بهتر است می‌گویید داناها، من به شماها عرض می‌کنم نه عالم‌ها بهتر نیستند، همیشه چه بسا عالم بی‌عمل بدتر از جاهل است بعد می‌آیی می‌گویی پس قرآن چرا این‌طوری می‌گوید؟ اولاً که اگر این را گفته باشد که این یک چیز واضحی است بعد دقت می‌کنی می‌‌بینی این هم غلط است تازه، عالم‌ها با نادان‌ها مساوی نیستند ولی معنی آن این نیست که عالم‌ها همیشه بهتر هستند عالم بدون عمل از جاهل بدتر است پس این آیه چه می‌شود؟ می‌گویی که آقاجان امام زمان(ع) به شما می‌فرماید که آقاجان عزیز من این آیه یک جمله‌ای قبل از آن است آن را بخوان، آیه جمله قبل از آن چی است؟ می‌گوید “أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّیْلِ. سوره زمر، آیه۹” آن مردی که نیمه شب بیدار می‌شود با خدا راز و نیاز می‌کند به دنبال خدا است به دنبال نجات است به دنبال صبر و استقامت در راه خدا است این عالم را دارد می‌گوید نه عالم بی‌عمل قبل از آن دارد می‌گوید، می‌گوید “أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ” می‌خواهد بگوید “الَّذِینَ یَعْلَمُونَ” باید این قید را داشته باشد عالمی باید باشد که اهل شب زنده داری است عالمی باید باشد که عاشق خدا باشد عالمی باید باشد که عشق خدا او را زاهد نسبت به دنیا کرده باشد. چنین عالمی حالا من یک مثال زدم دیگر این مثال همین الان به ذهن من رسید چون چند روز پیش با بعضی از دوستان بحث بود این آیه را نگاه کنید شما وقتی که امام زمان بیاید مثلاً این‌طوری آیه را بخواند می‌بینید که همه آیات قرآن این‌طوری است همه آیات قرآن یک ذره می‌بینید ما اصلاً توجه نداشتیم به این ما تا حالا فکر می‌کردیم “الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ” همانی بود که شما الان گفتید بعد هم آدم یک ذره عقل خود را به خرج بدهد می‌گوید آقاجان خب این‌که همه می‌دانند که عاقل با جاهل مساوی نیست باز دوباره یک ذره عقل خود را به خرج بدهد می‌گوید نه آقاجان عالم، بعد قرآن این‌طوری می‌گوید این آیه را این‌طوری تفسیر می‌کند. پس نگویید که عالم با جاهل مساوی نیست عالم بهتر است هر عالمی بهتر نیست آن عالم بهتر است که این‌جا یاد این بیت لسان‌الغیب افتادیم که گفت

قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس

 مجموعه گل یعنی چی؟ مجموعه گل در لسان حافظ یعنی خداوند ذات جامع جمیع کمالات، خدا را می‌گوید مجموعه گل یعنی آن مجموعه‌ای که خوبی همه گل‌ها را دارد همه صفات کمالیه را دارد چون هر گل یک خاری دارد هر گلی یک عیبی دارد تنها آن گلی که مجموعه همه گل‌ها خوبیِ همه گل‌ها را دارد آن خداوند است که تمام صفات کمالیه را دارد. حافظ به این موجود می‌گوید مجموعه گل

قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس

 آن کسی که نیمه شب بیدار می‌شود آیه قرآن می‌گوید                  که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست

 نه هر کس ابن‌سینا شد ملاصدرا شد کتاب خواند دانشمند شد این بتواند بفهمد خدا چی است. خداشناس کسی است که مرغ سحر باشد نیمه شب بیدار بشود با خدا راز و نیاز کند عشق الهی داشته باشد این عشق الهی ربانی بودن یعنی همین یعنی عشق به خدا که او را به همه کمالات می‌رساند. حالا این یک مثال بود، آیات قرآن را همین‌طوری امام زمان بیاید یک چیزهایی از آیات قرآن می‌گوید که ما می‌گوییم ما چرا تا حالا این را متوجه نشده بودیم هزار بار ما این آیه را خواندیم  “هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ” حفظ هم شدیم ولی تا حالا به این فکر نکرده بودیم یا آن آیه دیگر که همه می‌گویند که این یعنی آزادی در صورتی که اصلاً ربطی به آن ندارد “الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ. سوره زمر، آیه۱۸” که ما گفتیم از این‌ها زیاد است، قرآن مملو دریای عمیقی است از این‌ها از این گوهرها خب امام زمان می‌آید این‌ها را باز می‌کند همه می‌گویند دین جدید قرآن جدید باید خود را از خرافات نجات بدهیم و این خرافات باید در راه همین عرفان مقربین حکمت ناب شیعی عرض می‌شود خدمت شما این اصطلاحاتی که به کار برده می‌شود این‌ها همین را می‌خواهد بگوید می‌خواهد بگوید که باید چشم‌های خود را باز کنید عینک‌ها را عوض کنید دنیا را آن‌طور که امام زمان می‌بیند بشناسید سعی کنید برسید به مقام، ببینید او چگونه دارد قرآن را می‌بیند به آن مقام باید برسید راه آن چی است؟ راه آن ذکر و خدمت عاشقانه است، بگردید اگر می‌خواهید به جایی برسید اگر می‌خواهید از چنگ این ناآگاهی‌ها و این شیاطینی که دین شما را مورد تخدیر و تخریب قرار داده اند نجات پیدا کنید راه آن ذکر و خدمت عاشقانه است این دو تا مسئله را خیلی به آن‌ها توجه کنید و در درس‌ها و در بحث‌ها سعی کنید این‌ها را خوب یاد بگیرید که این‌ها چی است؟ ذکر چی است؟ خدمت عاشقانه چی است؟ تا بتوانید ان‌شاءالله به سرمنزل مقصود برسید. خداوند را قسم می‌دهیم به مقام مقدس شامخ اباعبدالله‌الحسین به همه ما توفیق بدهد که ما جزو شیعیان واقعی این بزرگان و حضرات ائمه(ع) باشیم با صلواتی بر محمد و آل محمد.

 

بسمه تعالی

اهم موضوعات مطح شده در این جلسه به شرح ذیل است:

• منظور از انسان در سوره ی انسان چیست؟
• چرا باید از عالم ربانی اطاعت کرد؟
• آیا ائمه علم غیب دارند؟
• آیا پیامبر و ائمه به ظاهر قانون حکم می‌کنند یا از علم غیبشان استفاده می کنند؟
• اگر عالمی تشخیصی داد و بعدا معلوم شد تشخیص ایشان درست نبوده است، تکلیف چیست؟
• آیا اگر پیامبر (ص) یا اولیای الهی کسی را در زمانی تائید کردند به معنای این است که آن شخص تا اخر عمر مورد تائید است؟
• چرا باید در مورد هر چیزی به متخصص رجوع کرد؟

منظور از انسان در سوره ی انسان چیست؟

دو سؤال مطرح شده است؛ اولین سوال این است و خیلی ساده است؛ همین الان به بنده داده‌اند، مثل این‌که بنده در صحبت‌هایم گفته‌ام که در سوره‌ی انسان مقصود از انسان، اهل‌بیت است‌. می‌گویند پس شیعیان باید شبیه انسان باشند پس چرا درمورد انسان جای دیگر بد گفته‌اند! وقتی‌که در قرآن کلمه‌ای به‌کار برده می‌شود معانی مختلف دارد؛ یک‌جا وقتی‌که می‌گوید انسان منظورش امیرالمؤمنین است و جای دیگر که می‌گوید انسان منظورش ابوجهل است. بستگی به تفسیر و شرایط آن سوره دارد، این‌چنین نیست که کلمه انسان در قرآن همه‌جا به یک معنا باشد بستگی به سوره و شرایط آن دارد.

چرا باید از عالم ربانی اطاعت کرد؟

حالا سوالی که قرار است پاسخ دهیم این است که یکی از دوستان پرسیده است اگر ما قرار است از عالم ربانی اطاعت کنیم خب ما می‌بینیم بسیاری از مواقع علمای ربانی اشتباه می‌کنند و مثال انتخابات را زده‌اند، که یک عالم ربانی یک عالم بزرگ گفته است که به فلان شخص رأی دهید و ما هم رفته‌ایم به فلان شخص رأی داده‌ایم بعد دیده‌ایم که این شخص، شخص  بدی است! خب این چه فایده‌ای دارد اگر قرار باشد عالم ربانی اشتباه کند و بعد متوجه اشتباه شود، دلیل اطاعت ما از عالم ربانی چیست؟ ما توقع داریم که عالم ربانی درست تشخیص دهد اشتباه نکند و بعد مثال هم زده است آن دوستی که این سؤال را مطرح کرده مثال از احمدی‌نژاد زده است و گفت که احمدی‌نژاد که آمد روی کار و رئیس‌جمهور شد بسیاری از علما و حتی به تعبیر ایشان مراجع از احمدی‌نژاد تعریف کردند اما بعد احمدی‌نژاد خراب شد، توهم زد و گفت من هاله می‌بینم و بدتر شد از  کسانی که حصر هستند..‌. ما باید چه‌کار کنیم ما توقع داریم که علمای ربانی اشتباه نکنند و درست تشخیص دهند. خب این سوال ممکن است در ذهن شما هم باشد پاسخش کمی طولانی است و ابعاد مختلفی دارد و فقط این مسئله نیست کلا مسئله تبعیت از عالم ربانی است. خب این توقعی که ما داشته باشیم که عالم ربانی نباید اشتباه کند این اشتباه است. علمای ربانی اشتباه می‌کنند ولی اشتباهاتشان به‌دلیل این‌که در مسیر خداوند هستند قابل جبران‌تر است نسبت‌به کسانی که در خط خداوند نیستند این یک مسئله، بله ممکن است اشتباه کنند معصوم که نیستند چون عصمت درجه‌بندی دارد یک عصمت داریم که در قله است مانند عصمت چهارده معصوم و یک عصمتی داریم که نسبی است به‌عنوان مثال شما ممکن است یک نفر از شما سوالی بپرسد و شما بدون این‌که فکر کرده باشید یک پاسخ خوب می‌دهید و احساس می‌کنید که این جواب را خدا به ذهن شما انداخته به دل شما انداخته است این به چه خاطر است؟ به‌خاطر اعمال خوبی که انجام می‌دهید است به‌خاطر نماز اول وقت که می‌خوانید به‌خاطر نماز شبی که می‌خوانید، خداوند به نسبت‌تان به دلتان می‌اندازد و هرچه بالاتر بروید این اتفاق‌ها بیشتر می‌شوند و گاهی موقع ها شرایطی پیش می‌آید که شما از گناه بدتان می‌آید شاید گناهی که در در شرایط عادی انجام ندهید یعنی شرایطی را می‌خواهد که گناه کند و خداوند شرایط را به‌هم می‌زند و شما نجات پیدا می‌کنید و این به‌خاطر همان نمازهای اول وقت و ذکر و راز و نیاز سحرگاه است و این به‌خاطر این است که یک زمان کار خوبی این‌جام داده‌ای و اثرش این است که خداوند در موقعیت بد شما را نجات می‌دهد این عصمت است. منتها عصمت‌هایی که در حد خود شما معصوم هستید هر کس که به این ایمان می‌رسد درجه‌ای از عصمت پیدا می‌کند درجه پایین است هر چه بیشتر در راه خداوند بروید جلو عصمت می‌رود بالا تا جایی‌که می شوید تالی‌تلو معصوم، بنابراین درجه‌بندی است این‌چنین نیست که به‌عنوان مثال هر شخصی عالم شد و هر کسی در مسیر خداوند بود این هر کاری که بکند درست است خیر ممکن است اشتباهی انجام دهد.

آیا ائمه علم غیب دارند؟

مطلب دیگر مطلب علم امام است یکی از مباحث عقیدتی ما علم امام است که ائمه ما علمشان چگونه است؟ آیا علم غیب دارند؟! یعنی همه‌چیز را می‌فهمند و باید بفهمند و آیا هرچیزی که فهمیده‌اند را باید عمل کنند؟! نه این‌چنین نیست ائمه ما و پیامبران الهی این‌چنین نیستند که علم غیبشان مطلق باشد و همه‌چیز را بدانند، نه پیامبران چنین بوده‌اند و نه ائمه این‌چنین هستند البته این یک بحثی است که عرض کردم باید مفصل صحبت کنیم… بعضی‌ها معتقد هستند ائمه ما همه‌چیز را می‌دانند و علم غیب دارند و هیچ جهلی و هیچ اشکالی در علمشان نیست و بعضی هم معتقد هستند که نه این‌چنین نیست ائمه ما علم غیبشان این‌چنین است که هر وقت بخواهند می‌دانند یعنی اگر نخواهند نمی‌دانند یک مکتب هم این است بین علما درمورد علم امام اختلاف است ما این بحث را در بحث امام‌شناسی مرحله سوم که الان شما در مرحله اول هستید ما در مرحله سوم آن‌جا مفصل نظر همه را می‌گوییم، ادله آن‌ها را می‌گوییم، جواب ادله آن‌ها را می‌گوییم و آن نظر آخر را هم می گوییم. فعلاً جای بحث نیست اما این را بدانید که بالاخره علم غیب ائمه مطلق نیست، بلکه به تبع علم الهی است. خداوند در قرآن می‌فرماید فَلا یُظْهِرُ عَلى‌ غَیْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضى‌ مِنْ رَسُولٍ(سوره جن آیه ۲۶)  خدا عالم به غیب است و علم غیبش را به هر کسی نشان نمی‌دهد مگر در بعضی مواقع به بعضی از رسولان خودش، حالا آن به چه گونه است؟ تفسیرش را می‌گذاریم برای بعد. بنابراین وقتی‌که پیامبران، وقتی‌که ائمه علم غیب ندارند که همه‌چیز را براساس علم غیب بگویند و این در مورد عالم ربانی هم به‌همین شکل است که شما توقع داشته باشید که عالم ربانی اگر تشخیص داد حتماً درست باشد نه این‌چنین نیست. خود ائمه هم تازه اگر علم غیب داشته باشند آیا باید به علم غیبشان رفتار کنند؟ یعنی اگر علم غیب دارد که این آدم دزد است باید همان موقع بگیرد مجازاتش کند! خیر، می‌فرمایند: اولا ما به همه‌چیز علم غیب نداریم تا خداوند نخواهد، تا خودمان از خداوند نخواهیم علم غیب پیدا نمی‌کنیم و بعد هم به خیلی چیزها علم غیب پیدا می‌کنیم اما وظیفه‌ای برای عمل نداریم و باید ندیده بگیریم. گاهی اوقات یک پدر وقتی‌که می‌خواهد با بچه بازی کند و می خواهد با او راه بیاید خودش را می‌زند به این‌که من ندیدم، من متوجه نشدم و واقعاً هم چشمش را می‌بندد که نبیند، نمی‌تواند ببیند؟! چرا می‌تواند ببیند، اما عمداً چشمش را می‌بندد و می‌خواهد خودش را با بچه‌ها وقف دهد و پیامبران و ائمه هم  گاهی اوقات می‌خواهند خودشان را با جامعه وقف دهند، می‌توانند بفهمند؛ امام حسن، امام صادق، امام رضا می‌توانند بفهمند که این شخص چگونه است؟ ولی نمی‌خواهد بفهمند و سعی می‌کنند، عادی زندگی کنند چون موظف نیستند به این مسئله.

و حالا بنده سوالی از شما می‌پرسم؛ اگر قرار باشد ائمه ما به علم غیبشان رفتار کنند چه کاری باید انجام دهند؟ اولش این است که با علم غیب بدانند چگونه باید زندگی کنند که نمیرند، با علم غیبشان جوری زندگی کنند که کسی نتواند این‌ها را بکشد و این‌ها بمانند و با علم غیبشان طوری رفتار کنند که شیعیان آنها هم اذیت نشوند… خب این همین‌طور می‌رود و می‌گوید چرا از علم غیب استفاده نکرد! می‌توانند از علم غیبشان استفاده کنن و مردم را اصلاح کنند از علم غیبشان اسفاده کنند و مردم را هدایت کنند و از علمشان استفاده کنند قحطی نیاید، جنگ نباشد، اسرائیل را نابود کنند و… این‌طوری دنیا می‌شود بهشت!

 قرار نیست که از علم غیب استفاده کنند، قرار است که این دنیا همین طبیعت این دنیا که محل امتحان است و امتحانات سخت از جمله همین کشتارهایی که می‌شود، زلزله، سیل، جنگ افرادی که مظلومانه کشته می‌شوند، این قوانین طبیعت است قوانینی که باید بگذرد گردش کند و در این‌جا انسان‌ها امتحان شوند، قرار نیست که ائمه از علم غیبشان استفاده کنند. بنابراین این‌ها چنین قانونی را ندارند پیامبر اسلام (ص) فرمودند کما این‌که پیامبران دیگر هم فرمودند وَلَا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا(سوره هود آیه آیه ۳۱) نمی‌گویم آقا تمام ثروت‌های دنیا دست من است چون آن‌ها می‌گفتند اگر این پیامبر است باید فرشته‌ها کمکش کنند، اگر این پیامبر است باید هر چه از خدا می‌خواهد به او بدهند، پس چرا این پیامبر مریض می‌شود! چرا با مشکل روبرو می‌شود! چرا در جنگ شکست می‌خورد! این‌ها را می‌پرسیدند، فرمودند: من نمی‌گویم علم غیب  می‌دانم، من فرشته نیستم، من بشری مثل شما هستم البته گاهی مواقع خداوند از باب اتمام حجت، از باب این‌که معجزه‌ای نشان داده می‌شود یک کارهایی می‌کند، از غیب خبر می‌دهد و یک اتفاق‌هایی می‌افتد و یا در مقابل دشمن پیروز می‌شود فرشته‌ها او را کمک می‌کنند گاهی موقع‌ها این‌ها از باب اتمام حجت است از باب معجزه است که معلوم بشود این با خدا است گاهی موقع‌ها، نه همیشه.

آیا پیامبر و ائمه به ظاهر قانون حکم می‌کنند یا از علم غیبشان استفاده می کنند؟

دو نفر سر یک شیئی دعوا کردند و پیش پیغمبر (ص) آمدند مثلاً، این می‌گوید این شئ برای من است این می‌گوید برای من است پیغمبر (ص) می فرمایند، دلیل تو چی است؟ این می‌گوید من شاهد دارم آن یکی می‌گوید من شاهد ندارم پیغمبر (ص) می فرمایند تو که شاهد داری برای تو است. [۱]طبق قانون هر کسی شاهد بیاورد برای او است، برمی‌دارد می‌رود بعد پیامبر (ص) فرمود خیال نکنید اگر یک موقع خودِ تو می‌دانی برای تو نیست رفتی دوتا شاهد آوردی اگر یک دلایلی آوردی و من قانع شدم و دادم به تو تو خیال نکنی بروی بگویی که آقاجان این را پیغمبر (ص) به من  داده است و من به حکم پیغمبر (ص) صاحب این مال شدم نه این‌طوری نیست ” فَانِّما اَقطَعُ لَهُ قِطعه من نار. کنزالعمال ۱۵۰۴۳” یک تکّه آتش را داری با خود می‌بری خیال نکن که چون پیغمبر گفته حالا این برای تو بنابراین برای تو می‌شود، نه تو داری آتش می‌بری، من موظف هستم روی ظواهر حکم کنم موظف نیستم بروم بگویم خدایا از علم غیب خود به من بگو این دو نفر اختلاف دارند این برای کدام از آن‌ها است، من موظف نیستم منِ پیغمبر من موظف نیستم این کار را بکنم من به ظاهر نگاه می‌کنم هر کسی آمد و دلیل آورد من دلیل ظاهر را نگاه می‌کنم می‌دهم به او خودِ او باید مواظب باشد اگر برای او نیست بداند دارد آتش می‌برد به خانه خود! پس پیغمبر هم به حکمِ ظاهر می‌کند، این هم یک مسئله.

بنابراین ائمه و بزرگان و معصومین همه‌ی علوم غیب را ندارند اگر هم داشته باشند همیشه ندارند و علم آن‌ها تبعیت از خدا است یعنی تابع مشروعیت الهی است که این علوم را بدانند گاهی موقع‌ها هم خداوند دریچه‌ای می‌گذارد روی علم آن‌ها که این‌ها متوجه نشوند بعد هم اگر علم غیب داشته باشند موظف به عملِ به علم غیب نیستند.

اگر عالمی تشخیصی داد و بعدا معلوم شد تشخیص ایشان درست نبوده است، تکلیف چیست؟

 مرحوم آیت الله العظمی نائینی بزرگ فرموده اند که علم غیب برای ائمه تکلیف نمی‌آورد؛ علما نظرات مختلفی دارند؛ وظیفه ما همین است که ما اگر نمی‌دانیم به عالم رجوع کنیم و عالم اگر درست تشخیص داد که هم او مهجور است هم ما اگر غلط تشخیص داد ما مهجور هستیم خود او هم حساب خود را با خداوند می‌داند اگر سعی کرده باشد برای پیدا کردن حکم خدا او هم محجور است اما اگر سعی نکرده باشد او مجازات می‌شود ولی ما محجور هستیم این مطالب مطالب عقلی است و انسان یک ذره دقت کند با مثال‌ها با شواهد برای او جا می‌افتد و امیدوارم که شما روی این مسئله فکر کنید باز هم اگر قانع نشدید دوباره بپرسید دوباره توضیح می‌دهم باز می‌کنم ان‌شاءالله بیشتر متوجه بشوید.

آیا اگر پیامبر (ص) یا اولیای الهی کسی را در زمانی تائید کردند به معنای این است که آن شخص تا اخر عمر مورد تائید است؟

گاهی مواقع‌ پیغمبر (ص) بر حسب ظاهر عملکرد افراد، فتواهای عجیب می‌دهد بعد آن شخص خراب می‌شود، نمونه خیلی کامل و جالب آن حسان بن ثابت است یک شعر قشنگی گفت پیغمبر (ص) فرمودند “یَا حِسان اَنتَ مؤیَّد بِروحِ‌القُدُس” روح القدس تو را کمک کرد روح القدس بالاترین فرشته است ولی همین حسان، بعدا ضد امیرالمومنین شد، بعد خود او هم از آن استفاده کرد بعضی ها گفتند آقا پیغمبر (ص) فرموده است روح القدس این را تایید کرده خب چه کار کنیم؟ می‌رویم دنبال این، با امیرالمومنین مخالف است پس ما هم برویم دنبال این. ببینید گاهی موقع‌ها این‌طوری است یعنی یک کسی را پیغمبر تایید می‌کند یا خود امیرالمومنین بعضی‌ها را تایید کردند ولی بعداً خائن شدند! این‌که ما خیال کنیم که این‌ها چون علم غیب دارند پس بنابراین هر کسی را این‌ها گفتند خوب است پس خوب است نه این‌طوری نیست، در مورد پیامبران این‌طوری بوده در مورد ائمه این‌طوری بوده است پیامبرانِ گذشته هم بودند کسانی را تایید می‌کردند بعد این‌ها خراب می‌شدند این‌ها دار امتحان است. خب شما می‌گویید پس بنابراین ما چرا اطاعت کنیم؟ جواب آن این است که یک: آن‌ها بهتر می‌فهمند نه این‌که استثناء نیست نه آن‌ها بهتر می‌فهمند، دوم: این‌که ما موظف هستیم از آن‌ها اطاعت کنیم و یک سری چیزها هم این‌جا پشت پرده هست آن‌ها که تایید می‌کنند ممکن است ظاهراً خراب بشود ولی در کل در اصل خیلی خوب است کما این‌که در مورد آقای احمدی‌نژاد هم که مثال زده همین‌طور است.

آقای احمدی‌نژاد که الان نکبت او را گرفته است خیال نکنید من طرفدار او هستم الان نکبت او را گرفته منحرف است و خیلی هم منحرف است اما از آن‌ها منحرف‌تر نیست که با او مقابله می‌کنند، آن‌ها هنوز منحرف‌تر از این هستند آن‌هایی که در حصر هستند و خیلی‌هایی که الان آزاد هستند و حتی آمدند رئیس‌جمهور شدند و رئیس‌جمهور تعیین کردند از احمدی‌نژاد بدتر هستند این‌طوری نیست. احمدی‌نژاد آن موقع خوب بود و تا زمانی که یک شخصی خوب است امام فرمود ملاک حال ظاهری افراد است هر کسی الان خوب است ما او را حمایت می‌کنیم بعداً خراب شد در مقابل او می‌ایستیم، آن موقع احمدی‌نژاد خوب بود و این‌که خب خیلی‌ها خواب دیدند خیلی‌ها استفاده کردند من هم در آن جریان هستم این هم بود اما این‌که امام زمان گفته البته اگر هم حالا مثلاً امام‌ زمان گفته باشد باز هم برای همان موقع است اگر هم امام زمان گفته باشد باز هم برای همان موقع است همان‌طور که پیغمبر فرمود همان‌طور که امیرالمومنین برای همان موقع گفتند ولی البته من جایی نشنیدم امام زمان گفته باشد که احمدی‌نژاد باشد نه همچین چیزی نبوده است. به احمدی‌نژاد هم خیلی تهمت زدند خیلی دروغ گفتند این‌که توهم می‌زند دروغ بود، توهم نزده بود حتی از بیت یکی از مراجع گفتند احمدی‌نژاد توهم زده آن هم اشتباه گفتند آن هم دروغ گفتند، احمدی‌نژاد نگفت من هلال دیدم احمدی‌نژاد گفت یکی از دوستان ما هلال دیده، این را تغییر دادند گفتند این گفته من هلال دیدم، این‌طوری تغییر دادند. شما اگر اصل آن را نگاه کنید احمدی‌نژاد نگفت من یک هلال نور دیدم گفت یکی از دوستان گفت که من یک هلالی از نور دیدم، خب او هم دروغ نگفته بود او هم حرف دوست خود را گفته بود گفته بود دوست ما این را گفته است، اگر دروغی گفته آن دوست دروغ گفته اگر هم او راست گفته باشد باز هم دلیل نمی‌شود هلال دیدن. یکی از همین رئیس‌جمهورهایی که خیلی احمدی‌نژاد را مسخره می‌کرد که هلال دیده و این‌ها خودِ او در خاطرات خود می‌گوید من بچه بودم داشتم می‌رفتم دیدم یک نوری در آسمان آمد من دنبال این نور رفتم رفتم داخل مسجد، خب اگر قرار است بد باشد این‌ها مزخرف باشد خب برای تو هم مزخرف است، این‌ها یک چیزهای احساساتی است یک حالت‌هایی به انسان‌ها دست می‌دهد برای شما هم ممکن است گاهی موقع‌ها پیش بیاید نه دلیل بر حقانیت است نه دلیل بر باطل بودن است، گاهی موقع‌ها برای انسان یک چیزهایی پیش می‌آید یک حالت‌های عرفانی پیش می‌آید برای همه پیش می‌آید این‌که بگوییم حالا این پیغمبر است پس این دارد ادعا می‌کند نه این حرف‌ها نیست. گاهی موقع‌ها انسان یک خوابی می‌بیند خواب او تعبیر می‌شود گاهی موقع‌ها یک اتفاقی برای او می‌افتد، شما می‌روید مشهد یک دفعه می‌بینید یک اتفاقی افتاد یکی شما را راهنمایی کرد شما را هدایت کرد به حرم رساند یا در مکه یا در مدینه یا در کربلا یک اتفاق‌هایی می‌افتد شما این اتفاق را به فال خیر می‌گیرید نه دلیل بر این است که شما پیغمبر هستید نه دلیل بر این است که شما دروغ می‌گویید این‌ها نیست این‌ها مسائلی بود که در علم عالم سیاست انسان‌های بی‌تقوا این‌ها را وسیله قرار می‌دهند. پس بنابراین همان‌طور که خداوند فرموده است همان‌طور که قرآن می‌گوید همان‌طور که در زندگی ائمه می‌بینید این مسائل هیچ دلیل نمی‌شود که مثلاً امام ناقص است یا هیچ دلیلی هم نمی‌شود که ما باید دیگر خود را بسپاریم.

چرا باید در مورد هر چیزی به متخصص رجوع کرد؟

آقاجان دوتا مرجع هستند یکی می‌گوید این‌طوری وضو بگیر یکی می‌گوید این‌طوری وضو بگیر، تشخیص او است شما موظف هستید از هر کدام تقلید می‌کنید حرف او را اطاعت کنید، دوتا مرجع هستند یکی می‌گوید به نظر من به این‌ رأی بده یکی می‌گوید به نظر من به این‌ رأی بده، یکی می‌گوید به احمدی‌نژاد رأی بده یکی می‌گوید به هاشمی‌رفسنجانی رأی بده، شما از هر کسی تقلید می‌کنید و تبعیت می‌کنید و او را آدم خوبی می‌دانید و او هم آدم خوبی است نه این‌که آدم بدی است حالا یکی از این‌ها ممکن است اشتباه بکنند و یکی از آن‌ها بهتر باشد و یکی از آن‌ها بدتر باشد خب شما از او اطاعت می‌کنید و رأی به او می‌دهید مانند همان مسئله نماز یا وضو که یکی می‌گوید این‌طوری وضو بگیر آن یکی می‌گوید این‌طور، این مسئله تقلید است تبعیت است تبعیت می‌کنید مصیب هستید جزای خیر می‌گیرید پاداش می‌گیرید چون تبعیت از عالمی کردید که این عالم انسان خوبی است انسان خداجویی است سعی دارد حکم خدا را بگوید سعی دارد تکلیف خود را انجام بدهد منتهی در تکلیف خود اشتباه کرده است شما هم که اصلاً این کاره نیستید فقط چون این کاره نیستید از او اطاعت می‌کنید مانند مسئله پزشک است هیچ فرقی نمی‌کند شما زیر نظر این پزشک هستید می‌گوید این دارو را بخور او زیر نظر آن پزشک است می‌گوید آن دارو را بخور ممکن است یکی از آن‌ها بهتر باشد یکی از آن‌ها بدتر باشد شما دارو را می‌خورید و وظیفه خود را انجام دادید اگر خوب شدید چه بهتر اگر مردید که فی سبیل الله مردید ان‌شاءالله. وظیفه خود را انجام دادید از پزشک اطاعت کردید از یک آدم عالم اطاعت کردید به اختیار خود کار نکردید. انسان باید تبعیت کند این تبعیت مهم است که ما از کسی تبعیت کنیم که به خدا نزدیک‌تر است از کسی تبعیت کنیم که از ما بیشتر می‌داند” فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ. سوره نحل، آیه۴۳” اگر نمی‌دانید از کسی که این کاره است بپرسید اما این را نگفت که حتماً آن کسی که این کاره است علم غیب دارد خطا نمی‌کند معصوم است نه این‌ها را نگفته، گفته وظیفه شما این است نادان باید به دانا رجوع کند جاهل باید به عالم رجوع کند آیا همیشه به نتیجه می‌رسند؟ نه ممکن است به نتیجه هم نرسند وظیفه خود را انجام دادی. این‌که می‌گویند ما موظف هستیم به عمل موظف هستیم به وظیفه مکلف هستیم به تکلیف به نتیجه نیستیم یعنی این، یعنی این‌که بسیاری از مواقع ممکن است اشتباه کنیم منتهی این اشتباه را خداوند جبران می‌کند. خداوند روز قیامت به تو می‌گوید عزیز من تو از این آقا تبعیت کردی این آقا به تو گفت این‌طوری وضو بگیر ولی اشتباه می‌گفت ولی تو پاداش وضو گرفتن صحیح را می‌گیری، چرا؟ چون تو وظیفه خود را انجام دادی تو اهل بهشت هستی، این است که در نهایت موفق هستی. کسانی که در دوره اول به احمدی‌نژاد رأی دادند و در دور دوم هم به احمدی‌نژاد رأی دادند همه مصیب بودند همه پاداش خیر می‌برند، آن‌هایی هم که رأی ندادند طبق دستور مرجع تقلید خود آن‌ها هم کار خوبی کردند آن‌ها هم پاداش می‌برند، آن کسانی پاداش نمی‌برند که از روی لجبازی رأی دادند از روی هوای نفس رأی دادند چه رأی داده باشند به این چه رأی داده باشند به او، آن کسی که به تکلیف خود رأی داده است همه اهل پاداش هستند و احمدی‌نژاد در دوره اول که خوب آمد جلو در دوره دوم هم خوب آمد جلو،  بعد که رأی آورد بعد آرام آرام او را فریب دادند، یک مقدار از فریب خوردن او هم مقصر ماها بودیم ما او را رها کردیم ما علما ما حزب‌اللهی‌ها ما متدینین او را رها کردیم این خراب شد و شیطان آمد اطراف او را گرفت و او را منحرف کرد، الان هم تفکرات انحرافی دارد به نظر ما و خدا می‌داند اصل را خدا می‌داند ما آن چیزی را که می‌دانیم می‌گوییم.

در مورد این انتخاباتی هم که گذشت همین‌طور، هر کسی تشخیصی دارد منتهی کسانی که دست‌اندرکار هستند و علمای ربانی این‌ها معمولاً بهتر می‌فهمند و ما هم اگر نفهمیدیم موظف هستیم از آن‌ها اطاعت کنیم اگر خود ما فهمیدیم یقین داشتیم که نه، یعنی اگر شما یقین دارید این آقایی که استاد علوی می‌گوید آدم خوبی است به او رأی بده شما یقین دارید که این آدم دزدی است نباید استاد علوی گفت به آن رأی بدهید چون یقین دارید، تکلیف شما به یقین خود شما است اما اگر نمی‌دانستید این‌جا بهتر است از حرف علمایی که اطلاع دارند تبعیت کنید.

---

[۱] “إِنَّمَا أَقْضِی بَیْنَکُمْ بِالْبَیِّنَاتِ وَ اَلْأَیْمَانِ. کافی،ج۷ ص۴۱۴”

۱۲/۰۴/۱۴۰۳

اعوذبالله من الشیطان الرجیم

بِسْمِ اللَّه‏‌الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد واله الطاهرین سیما بقیه‏‌الله فی السموات و الارضین

• خداوند علت بعید نیست

• اولیای خداوند منشأ رحمت هستند

• معنی شفاعت

• ادعای دروغین ولایت و عواقب آن

• حقیقت ولایت

• احزاب سیاسی

• مردم و انتخابات

• کاندیدای جاه‌طلب

• پُست در نگاه امیر

• شرایط انتخاب امام جماعت

• انتخاب اصلح

• خداوند علت بعید نیست

• حسن ختام جلسه

خداوند متعال وقتی رحمتش را به ‌طرف بندگانش سرازیر می‌کند؛ این رحمت الهی، توجه الهی از کانال اولیا و از کانال آن اسباب به انسان می‌رسد و همان‌طور عذاب و عقاب گناهان از طریق سلسله علت‌العلل به بندگان می‌رسد یعنی هم رحمت و هم غضب الهی با طی سلسله‌ مراتبی توسط یک عللی و معدّاتی به انسان می‌رسد. ولی خداوند در طول این علل نیست؛ یعنی خدا علت‌العلل هست ولی علت اول در مقابل علت دوم نیست! یعنی این‌چنین نیست که اول علت رحمت خدا باشد بعد از خدا علت دوم بعد و علت سوم تا برسد به آخرین علتی که منشأ یک اتفاقی است که به وقوع می‌رسد و خداوند علت بعید نیست که این عوامل علت قریب باشد، علت نزدیک باشد نه این‌چنین نیست، خداوند علتی است که در طول همه این‌ها است، نسبت خداوند به این عللی که باعث می‌شود یک اتفاق بیفتد و یا یک رحمتی به انسان برسد و یا یک غضبی، یک نتیجه گناهی به انسان برسد علت خداوند، علت بعید نیست. بلکه خداوند در طول همه این‌ها علت است و این‌ها مظاهر علت خداوند هستند، مظاهر علیت خداوند هستند، مظاهر علیت رحمت و غضب الهی هستند.

فرض بفرمایید این چراغی که روشن می‌شود؛ کلید اولش در کارخانه برق خورده می‌شود، کلید دومش در قسمتی که وارد شهر می‌شود، کلید سوم آن‌جایی خورده می‌شود که وارد منطقه می‌شود، کلید چهارم آن‌جایی‌که وارد ناحیه می‌شود و تا جایی‌که به درب منزل می‌رسد و در آخر آنجایی که با یک کلید برق روشن می‌شود این‌ها یک علت و عللی هستند به این کلیدی که می‌زنیم می‌گوییم علت قریبه یعنی علت نزدیک و به آن کلیدی که در کارخانه‌ی برق است می‌گوییم علت غریبه یعنی از هم دورتر است‌.

خداوند این‌چنین نیست که آن علت بعید باشد یا مثل حوادثی که این‌جا پیش می‌آید ما مریض می‌شویم تصادف می‌کنیم یا دچار مشکلاتی می‌شویم اینها علت نزدیک باشند و خداوند آن علت اول باشد در آسمان‌ها! نه این‌چنین نیست، خداوند در طول همه این‌ها حاضر است و این‌ها مظاهر علیت و مظاهر رحمت یا عذاب الهی هستند. این‌ها را قبلاً گفته‌ایم و بحث مفصل و دقیقش در فلسفه و عرفان بیان می‌شود.

اولیای خداوند منشأ رحمت هستند

آن چیزی که می‌خواهیم بگوییم این است که اولیای خداوند که در طول این علیت‌ها واقع شده‌اند این‌ها منشأ رحمت می‌شود. یعنی رحمت الهی درعین‌حال که بشما می‌رسد بدون واسطه، درعین‌حال مظاهرش اولیای خداوند هستند. خب آن‌جا علت قریب و علت بعید هست. مثلا علت اول همه نعمت‌ها ولی‌الله اعظم است و علت اول و اولین علت درطول عذاب و غضب الهی چه کسی است؟ شیطان! آن‌جا این‌چنین است. لذا فرض بفرمایید وقتی عذاب به قوم فرعون نازل می‌شود اول به چه کسی نازل می‌شود. قبل‌از این‌که به قوم فرعون وارد شود به خود فرعون وارد می شود «یَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ»[۱] فرعون اولین کسی است که وارد عذاب می‌شود، چون او رهبرش است. همان‌طور که از طریق او عذاب به دیگران نازل می‌شود وقتی‌که عذاب از طریق او پخش می‌شود بین مریدان و قومش نتیجه می‌گیریم که درد او از همه بیشتر است، چون عذاب به او می‌رسد و از او پخش می‌شود بین مریدانش بنابراین فرعون از شاگردانش و تابعان خودش بیشتر زجر می‌کشد و عذاب می‌کشد. همین‌طور هم در رحمت است؛ رحمت اول به اولیای خدا می‌رسد و بعد به اولیای پایین‌تر، لذا آن کسی که بالاتر است در بُعد رحمت هم بیشتر به او می‌رسد و ما هرچه خود را در این درجه ولایت بالاتر ببریم در درجات بهشت بالاتر رفته‌ایم و به‌جایی می‌رسیم که دیگر به ما نمی‌گویند شما در درجات بهشت هستید. نمی‌فرماید لَهُمْ دَرَجاتٌ می‌فرماید: هُمْ دَرَجَات و یعنی این‌ها در خودشان بهشت هستند نه این‌که بهشت برای آن‌ها است این‌ها می‌توانند در خودشان بهشت باشند. (اینها همه مقدمه است).

معنی شفاعت

سوالی شده که وقتی‌که شما در مسیر ولایت قرار می‌گیرید ولیِّ خدا یک چتر حمایتی به روی شما باز می‌کند و گناهان شما را درواقع تحت پوشش قرار می‌دهد و محافظت می‌کند از گناهان شما، این می‌شود شفاعت. همان‌طور که رحمت به شماها از طریق ولی خدا می‌رسد عذاب هم که می‌رسد از طریق شیطان می‌رسد. این‌جا ولی خدا به‌عنوان چتر حمایتی در مقابل شما قرار می‌گیرد و عذاب و مصیبتی که می‌خواهد بر شما نازل شود او جلویش را می‌گیرد و ولی خدا آن عذاب را می‌گیرد، آن گناه را می‌گیرد و در نتیجه آن گناه را می‌گیرد و می‌دهد به ولی بالاتر از خودش و همین‌طور می‌رود تا به خدا می‌رسد و چون خداوند دچار عذاب نمی‌شود و منزه از این است که دچار درد و ناراحتی و عذاب شود، آن‌جا این عذاب‌ها تبدیل به رحمت می‌شود.

بنابراین وقتی انسان در مسیر ولایت قرار می‌گیرد یُبَدِّلُ اللهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ»[۲] وقتی به این‌جا می‌رسد توبه می‌کند و پاک می‌شود گناهان او تبدیل می‌شود به حسنات. یعنی تبدیل و تغییر و تحول در نتایج اعمال کار اولیای خدا است. در عرفان هند می‌گویند گورو یا پیر( تعبیر آنها از ولی خدا) که آواتار هست یعنی مظهر خداوند هست، او کار ما را می‌گیرد، کارمای شما را می‌گیرد؛ یعنی کاری می‌کند که این عکس‌العمل گناه به شما نرسد، چتر حمایتی قرار می‌دهد و این حرف، حرف درستی است که در عرفان هند مطرح شد(البته نه در این کلاس‌ها و مزخرفاتی که این شیاطین درست کرده‌اند) در اوپانیشادها این‌چنین مطرح شده است و حرف درستی هم هست. در آنجا مطرح شده که گورو ها مظاهر لطف الهی هستند و کارما و کفاره گناهان بندگانی که در مسیر ولایت هستند را می‌گیرند و تنها کسانی که از این چرخه‌ی به قول آن‌ها تناسخ و دریای سامسارا و به قول ما از این چرخه گناه و کفاره گناهان نجات پیدا می‌کنند کسانی هستند که وصل شده‌اند به ولایت الهی. این مفاهیم و کلمات یکی است در اوپانیشادها کتاب‌های سطح بالای عرفان هند که البته تحریف‌شده است ولی قسمت‌هایی که تحریف نشده است به این مسئله اشاره می‌کند. این مطالبی که اشاره کردم به این دلیل است که این روزها شماها این مطالب را زیاد می‌شنوید؛ کارما، چاکراه که این چاکراه حرف بی‌خودی است و این چیزی که این‌ها می‌گویند به این صورت نیست. کارما همان کفاره است. منتها این‌ها تحریف‌شده است تحریف شده‌اند به تناسخ و به حرف‌های غلطی که نتیجه‌اش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ همین انحرافات است.

 خب خداوند می‌فرماید که اولیای خدا چتر حمایتی دارند ما به‌همین چتر حمایتی در تعاریف قرآنی می‌گوییم شفاعت شفیع یعنی کسی که می‌آید نمی‌گذارد عذاب به آن مشفوع له یعنی کسی که مورد شفاعت قرار می‌گیرد برسد. وقتی ما می‌گوییم یا  یَا وَجِیهَهً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعِی لَنا عِنْدَ اللّهِ؛ یعنی  نگذار آن عواقب گناهان به ما برسد، به ما کمک کن، نجاتمان بده و اولیای خداوند می‌توانند این کار را انجام دهند.

ادعای دروغین ولایت و عواقب آن

اگر کسی ولی خدا نباشد و به دروغ ادعای ولایت کند؛ یعنی بگوید من ولی خدا هستم، به من الهام می‌شود، من با امام زمان در ارتباط هستم… مثل مدعیان دروغین که همیشه هستند در همین زمان ما هم هستند مدعیان دروغین ولایت که بدون هیچ‌گونه حجتی می‌گویند ما با امام زمان ارتباط داریم و با خدا ارتباط داریم و بعد که می‌پرسیم شما پیش چه کسی تربیت شده‌ای و زیر نظر کدام ولی خدا هستید؟ می‌گویند ما خودمان به این مرحله رسیده‌ایم! این‌ها مدعیان هستند. خب این‌ها چه بلایی بر سرشان می‌آید؟ این‌ها چون ادعای ولایت می‌کنند و ولی خدا نیستند؛ عذابی که به بنده‌های منحرف ‌شده می‌رسد اول به همان مدعیان دروغین می‌رسد و بعد به افرادی که توسط آنها گمراه شدند می‌رسد. لذا استادمان می‌فرمود که کسانی که دستور اخلاقی صادر می‌کنند اگر وصل نباشند باید بدانند که هر کس به آن دستور عمل می‌کند گناهش اول می‌رود سراغ این‌ها کسی که ادعای استادی می‌کند، ادعای پیری می‌کند، ادعای ولایت می‌کند و ولّی خدا نباشد ادعا کند، همان‌طوری که اگر واقعاً ولّی خدا باشد اول رحمت به او می‌رسد بعد به پیروانش می‌رسد اگر دروغین باشد عذاب هم اول به او می‌رسد و بعد به بقیه می‌رسد. منتها این‌ها این را نمی‌دانند دلشان خوش است به این دروغ دنیایی که یک کاسبی راه بیندازند نمی‌دانند که آن طرف ادعا کرده‌اند که ما از طرف خداوند هستیم کسانی که ادعا می‌کنند به‌اصطلاح مدعیان دروغین از تعداد پیامبران بیشتر است، کمتر نیست و صد و بیست و چهار هزار پیامبر داشتیم صدها برابر این مدعی داشتیم که ما با خدا هستیم و افراد را دور خودشان جمع می‌کردند. می‌گویند: در زمان یکی از پیامبران یک شخصی ادعا کرد که من با خدا ارتباط دارم به من وحی می‌شود، القا می‌شود و یک سری کارهایی می‌توانست انجام دهد مانند مریض شفا دادن،  یا از چیزهای غیب اطلاع می‌داد و گاهی اوقات درست هم درمی‌آمد و توسط نیروهای شیطانی به یک جایی رسیده بود. مردم عوام مردم نادان که ملاک ولایت را نمی‌توانند تشخیص دهند تحت تأثیر این قدرت‌ها قرار می‌گرفتند و گمراه می‌شدند، این مدتی بود تا با پیامبر آن زمان آشنا شد و تحت تأثیر آن پیامبر فهمید که کارش اشتباه است و گفت من اشتباه کردم چه‌کار کنم! گفت تنها راهش این است که بروید آن کسانی که گمراه کرده‌اید به آن‌ها اطلاع دهید و آن‌ها را هدایت کنید. آن شخص رفت و اعلام کرد که آقا ما تا الان ادعا می‌کردم با خدا ارتباط دارم، ادعا می‌کردم عالم ربانی هستم همه آن‌ها دروغ بود فقط به‌خاطر این‌که چند کار بلد بودم و شما هم ساده بودی به من اعتماد پیدا کردید، ولی من با خدا ارتباط ندارم و ولایت الهی ندارم و واقعیت را عنوان کرد. خب یک عده فهمیدند و دست برداشتند ولی یک عده گفتند نه این دارد تواضع می‌کند هر چه گفت و من آن شخص نیستم من دروغ گفتم اشتباه کردم ولی یک عده قبول نکردند! بعد آمد پیش پیامبر خدا و گفت من این کار را کردم یک عده‌ای فهمیدند ولی یک عده‌ای نفهمیدند. پیامبر به آن شخص گفت متأسفانه کاری که تو کرده‌ای باید جواب‌گوی تمام کسانی که گمراه شده‌اند و آن کسانی که در گمراهی از دنیا رفتند باید عذاب این‌ها را تحمل کنی تا خداوند از سر تقصیرات او بگذرد فعلاً این‌چنین است، سنگینی ادعا این‌چنین است. همان‌طورکه رحمت از سمت اولیا می‌رسد، عذاب هم اول به آن‌ها می‌رسد لذا این‌که یکی از عللی که شما در دعاها می‌بینید که ائمه ما به درگاه خدا ناله می‌کنند و می‌گویند خدایا ما را ببخش؛ منظور خودشان نیستند منظور شیعیانشان هست. در صحیفه سجادیه یا در زیارت ابوحمزه ثمالی می‌بینید که آن‌جا امام سجاد به درگاه خداوند ناله می‌کند می‌گوید خدایا گناهان من را ببخش، من آن‌قدر گناه کرده‌ام که خجالت می‌کشم، من کسی هستم که رشوه گرفته‌ام، من کسی هستم که دروغ گفته‌ام درصورتی‌که امام که این کارها را نکرده است! چرا این حرف‌ها را می‌زند بعضی‌ها گفته‌اند برای‌اینکه می‌خواهد به ما یاد بدهد. یعنی دارد نقش بازی می‌کند! خب این حرف خنده‌دار است امام دارد پیش خدا ناله می‌کند اشک می‌ریزد، راوی می‌گوید: من می‌روم نزد امام می‌بینم امام مثل مار گزیده‌ها در محراب عبادت به خودش می‌پیچد، آیا امام دارد نقش بازی می‌کند؟! اولا که آن‌جا کسی نبوده است و او در تنهایی‌اش بوده است و بر فرض که کسی هم باشد امام نقش بازی نمی‌کند. بعضی هم گفته‌اند که نه امام در مقابل عظمت خدا خودش را کوچک می‌بیند، خب این حرف کمی درست است ائمه ما در مقابل عظمت خداوند خودشان را خیلی پست و خوار و کوچک می‌دیدند اما نه این‌که بیاید بگوید که من رشوه گرفته‌ام ولی امام که رشوه نگرفته است یا امام که می‌گوید من بزرگ‌ترین گناه‌ها را مرتکب شده‌ام! خب امام که معصوم است. پاسخش این است که امام دارد خودش را در مظاهر شیعه می‌بیند شیعیان را در خودش می‌بیند او دارد شفاعت شیعیانش را می‌کند او دارد می‌بیند که عذابی که به شیعیانش می‌آید و به‌عنوان شفاعت باید این‌ها را بگیرد لذا خودش را در نقش شیعه می‌بیند یعنی امام تجلی پیدا می‌کند در شیعه و این‌جا است که دارد شفاعت می‌کند. این شفاعت درست مانند این است که فرزند کار خطایی انجام دهد و پدر برود معذرت‌خواهی کند و بگوید من مقصر هستم خودش را واقعاً مقصر می‌داند، مقصر نیست ولی خودش را مقصر می‌داند چون او مسئولیت این فرزند را به‌عهده گرفته است و می‌گوید وقتی می‌خواهید این را مجازات کرد در اصل من را باید مجازات کنید، اگر بچه دیه باید بدهد پدر می‌گوید من باید آن دیه را بدهم قصاص می‌خواهد بشود من باید قصاص شوم. شفاعت یک هم‌چین چیزی است امام عذاب کفاره گناهان شیعیانش را می‌گیرد. خب حالا همه‌ی این‌ها را که گفته‌ایم مقدمه‌ای بود.

حقیقت ولایت

 یک شبهه‌ای پیش‌آمده است که اگر کسی گناه کرد خودش هم توبه کرد یک شخصی که زیر نظر ولی خدا نیست و  تنها زندگی می‌کند و اصلاً به ولایت و این چیزها اعتقاد ندارد نمازش را می‌خواند عبادتش را انجام می‌دهد ولی در خط ولایت نیست. گناهی کرده، دزدی کرد، غیبتی کرد ولی توبه کرد آیا توبه‌اش پذیرفته می‌شود؟! ظاهراً توبه پذیرفته می‌شود اما خداوند می‌فرماید: نه! این توبه زمانی پذیرفته می‌شود که برگردد به بهترین عمل‌ها و آن بهترین عمل چه چیزی است؟ تبعیت از ولایت. حالا بینی و بین‌الله این کار را انجام داده است و دسترسی به ولایت نداشته است ما این‌ها را نمی‌دانیم این‌ها بین خودش و خدای خودش است ولی ما زمانی می‌توانیم بگوییم توبه پذیرفته می‌شود إِلَّا الَّذِینَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا»[۳] توبه کردن و این توبه فقط توبه نبود بعد از توبه عمل صالح انجام دادند و عمل صالح را ما قبلاً ثابت کردیم که تبعیت ازاولیای خدا است پس این‌جا هم این‌چنین نیست که حال اگر شخصی بگوید من گناه کرده‌ام توبه می‌کنم! حتی اگر دیگر آن عمل را تکرار نکند اما زمانی می‌تواند خاطرجمع باشد و تضمینی است که به فرموده قرآن عمل صالح انجام دهد اَصلِحَ یا بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ نمی‌گوید به عمل الصالحات، عَمَلٌ صالِحٌ عمل صالح یک عمل خاص که باید صالح باشد و این تبعیت از ولایت است. سرسپردگی به اولیای خدا و رفتن در چتر اولیای خدا که این امتحان الهی است که همه ما در آن رد می‌شویم. ما معمولا آدم‌های خوبی هستیم تا جایی‌که شخصی به ما دستور ندهد و زمانی‌که بخواهیم زیر نظر دستور کسی باشیم کم می‌آوریم.

 بنابراین توبه زمانی قبول می‌شود که یک عمل صالحی پشت آن باشد، آن عمل صالح باید عوارض و آثار گناه قبلی را از بین ببرد. چه چیزی واقعاً می‌تواند آثار گناه را از بین ببرد؟ ولایت است.

یک قدرت بزرگ الهی یک ولی‌ای از اولیاء که به خدا وصل باشد در واقع او این کفاره را می‌گیرد، این آثار گناه را به قول آن‌ها کارما را می‌گیرد و می‌دهد به بالاتر، چون خود او هم در مسیر ولایت است دیگر، باز خود او باید بگیرد بدهد و همین‌طور تا به خدا برسد، به جایی برسد که عذاب در آن‌جا معنا ندارد، عقاب در آن‌جا معنا ندارد، بدی و سختی و مشقت در جهنم در آن‌جا معنی ندارد، این است  معنای ولایت و این است معنای حقیقی ولایت که از هر طرف نگاه می‌کنی در هر مقوله‌ای شما وارد می‌شوید می‌بینید حقیقت ولایت الهی و توحید ولایی در این‌جا خود را نشان می‌دهد، این است که تمام شعار ما این است ولی خب ابعاد مختلف را داریم بررسی می‌کنیم، تمام دنیا همین‌طور است، همه چیز بالاخره سر از این‌جا در می‌آورد و ان‌شاءالله خداوند ما را با نور ولایت آشنا بگرداند.

احزاب سیاسی

و اما بحث سیاسی؛ دوستانی که به ما نزدیک هستند می‌دانند که من یک آدم سیاسی نیستم، یعنی چی سیاسی نیستم؟ به این معنای منفی آن که به اصطلاح عضو حزب و گروهی باشم. البته اگر یک حزب و گروه ولایی پیدا بشود و من بتوانم بروم آن‌جا ثبت‌نام کنم و در آن حزب و گروه ولایی باشم حتماً می‌روم ولی تا حالا یا پیدا نکردم یا قبول نکردند من عضو آن‌ها بشوم، بنابراین من عضو هیچ حزب و گروهی نیستم و نه جزو اصلاح‌طلبان و نه عضو اصول‌گرایان، هیچ‌کدام نیستم و بلکه اکثریت این دو گروه را آدم‌های خوبی نمی‌دانم! البته در آن‌ها افراد خوب، همه جا آدم‌های خوب هستند و در این‌ها هم آدم‌های خوب هستند اما آنقدر این‌ها بد هستند که من به آن‌ها می‌گویم اصلاح‌گرایان خائن اصول‌گرایان احمق. اکثریت آن‌ها این‌طوری من به شما بی‌پرده بگویم من اصلاً با هیچ‌کدام آن‌ها نیستم و البته سعی می‌کنم انقلابی باشم به معنای صحیح، سیاسی باشم ولی یک سیاسی صحیح. عرض کردم افتخار هم نیست که بعضی‌ها می‌گویند آقا من عضو هیچ حزب و گروهی نیستم، این غلط است،  یعنی چی عضو هیچ حزب و گروهی نیستی؟ باید انسان عضو یک حزبی باشد یک گروهی باشد، حالا این حزب و گروه یعنی یک تشکیلاتی که یک عده دُور هم جمع شدند هدف آن‌ها خدمت به خداوند است باید پیدا کنیم و برویم عضو بشویم، باید پیدا کنیم که وصل به ولایت باشند، وصل به اولیاء الهی باشند، در جریان امامت باشند بروید داخل آن‌ها خیلی خوب است آدم

پیدا کند گروهی را، بنابراین این حرف احمقانه است که من عضو هیچ گروهی وابسته به هیچ حزبی نیستم، غلط است، اگر نیستیم باید جست‌و‌جو کنیم پیدا کنیم. حالا خود ما که نتوانستیم پیدا کنیم ولی بالاخره با شما دوستان یک گروهی تشکیل دادیم داریم خدمت می‌کنیم ان‌شاءالله.

مردم و انتخابات

علی‌ایحال خب من وابسته به هیچ گروهی نیستم اما در این انتخابات خطر بزرگی دارد کشور ما را تهدید می‌کند، این خطر را قبلاً تجربه کردیم یعنی چندین بار کشور ما تجربه کرده است، نتیجه آن چه بوده؟ نتیجه آن این است که الان شما می‌بینید خب شصت‌درصد مردم نسبت به آبروی انقلاب بی‌تفاوت هستند، درست است؟ شصت‌درصد شرکت نکردند دیگر، در صورتی که انتخابات آبروی نظام است آبروی انقلاب آبروی شهدا آبروی امام(ره) است آبروی شیعه است آبروی حوزه علمیه و آبروی اهل بیت است ولی شصت‌درصد شرکت نکردند، این یعنی چی؟ یعنی اگر ما نگاه کنیم نسبت به قبل ظاهراً کم شده است البته ظاهراً، باطنا نه! حالا توجیه آن را من برای شما می‌گویم، ظاهراً شصت‌درصد خب این عیب است این عیبی است که به ما نباید بچسبد این عیبی است که نباید به کشور ما و ملت ما این عیب بیاید و این خطر این اتفاق نتیجه چی است؟ نتیجه نفوذ همین عناصر قدرت طلب است

کاندیدای جاه‌طلب

چون می‌دانید دوستانی که اهل کانون هستند سال‌ها در کانون هستند می‌دانند ما معتقد هستیم هر کسی که کاندیدای ریاست می‌شود چه ریاست جمهوری چه مجلس چه وزارت حتی کاندیدای امام جماعت یک مسجد شدن که من می‌خواهم دوست بدارم بروم امام جماعت یک مسجد بشوم شیطان است! علاقه به مقام علاقه به ریاست جزو تاثیرات و انگیزه‌های شیطان است، چرا؟ چون این‌ها را جز تکلیف الهی برای کسی نباید رخ بدهد. یعنی اگر آمدند به شما گفتند بر شما تکلیف است، آن هم چه کسی؟ نه این‌که هر کسی بیاید بگوید آقا بر تو تکلیف است این کار را بکن این هم بگوید خب بر من تکلیف شده است، نه این‌طوری نیست، تکلیف باید تکلیف الهی باشد یعنی یک ولی‌ای از اولیاء خدا که جزو اولیاء خدا است تکلیف کند که آقا بر تو واجب است که مثلاً فلان پست را بگیری و خودت میل و رغبتی نداشته باشی. به حضرت لقمان گفتند که خداوند اگر، تو که اصلاً میلی به چیزی نداری چون مکلف شدند بین پیامبری و حکمت، پیامبر باشی یا حکیم باشی، لقمان گفت من حکمت را می‌پذیرم، پیامبری را نمی‌خواهم چون مسئولیت سنگینی است. گفتند اگر خدا به تو تکلیف کند که باید پیامبر بشوی؟ گفت خب اگر خدا به خودم بسپارد من دنبال مسئولیت گرفتن و رئیس شدن و رهبر شدن و امام شدن نیستم اما اگر خداوند به من تکلیف کند که تو باید این کار را بکنی من این کار را می‌پذیرم و می‌دانم چون خدا تکلیف کرده است من را کمک می‌کند. بنابراین پست‌های رهبری و پست‌های مدیریتی پست‌های ریاستی در کانون علم و دین در عرفان مقربین این‌ها جزو پست‌هایی است که انسان نباید دنبال آن برود و میل نباید داشته باشیم. “مَنْ طَلَبَ الرِّئَاسَهَ هَلَک”[۴] هر کسی دنبال ریاست باشد هلاک شده است، و مطالب آن را قبلا گفتیم. بنابراین هر کسی می‌آید کاندیدا می‌شود برای ریاست‌جمهوری از نظر ما چی است؟ تحت تاثیر شیطان است مگر این‌که یک حجت قوی داشته باشد یعنی بگوید به من تکلیف شده و برای این تکلیف هم استدلال قوی داشته باشیم کما این‌که مثلاً فرض بفرمایید رهبر انقلاب نمی‌خواست رهبر بشود، هم امام نمی‌خواست هم رهبر عزیز ما نمی‌خواستند، مقام معظم رهبری ایشان نمی‌خواستند رهبر بشوند، هم امام هم علما بر ایشان تکلیف کردند و علما تایید کردند تکلیف الهی را در مورد ایشان و هم خود ایشان را خبرگان تکلیف کردند و ایشان دیدند که وظیفه است و الّا قبول نمی‌کردند میلی هم نداشتند و در آن سخنرانی‌ که کردند معلوم بود و اعلام کردند که اصلاً من نمی‌خواهم، صلاح نیست، درست نیست، ولی وقتی تکلیف کردند دید که مجبور است تکلیف الهی است قبول کرد.

پُست در نگاه امیر

 امیرالمومنین هم همین‌طور بود امیرالمومنین هم با این‌که خود او رهبر حقیقی بود وقتی مردم آمدند قبول نمی‌کرد گفت آن چیزی که پیغمبر و خدا به من تکلیف کرده بودند من آمدم نپذیرفتید تکلیف برداشته شد، وقتی آنقدر آمدند که جمعیت زیاد شد و خواستند امیرالمومنین احساس کرد که این‌جا تکلیف است آن خطبه را دارد

“لَولا حُضُورُ الحاضِرِ” اگر این جمعیت نبود “و قِیامُ الحُجَّهِ بِوُجودِ الناصِرِ”[۵] حجت برپا شد به خاطر این‌که من دیدم که آمدند و از من خواستند تکلیف شد. آن‌جا امیرالمومنین خلافت را قبول کرد. این‌ها نشان‌دهنده این است که رئیس جمهور شدن رئیس مجلس شدن رئیس قوه شدن رئیس فلان اداره شدن رئیس آبدارخانه شدن رئیس یک مسجد شدن همه این‌ها هر کسی دنبال این‌ها باشد چی است؟ هر کسی دنبال این‌ها باشد شیطان است! باید به او تکلیف بشود.

شرایط انتخاب امام جماعت

لذا مثلاً در این احکام فقهی دارد اگر دو نفر بودند می‌خواستند امام جماعت بشوند شما خواستید پشت سر آن‌ها نماز بخوانید باید پشت سر کدام بخوانید؟ آن کسی که عالم‌تر است، آن کسی که با تقواتر است، گفتند اگر هر جفت آن‌ها مساوی بودند؟ آن کسی که حمد و سوره را بهتر می‌خواند، گفت اگر هر جفت آن‌ها حمد و سوره خود را خوب می‌خواندند؟ گفت آن کسی که سن او بالاتر است، اگر هر جفت آن‌ها هم سن بودند؟ آن کسی که روحانی است، اگر هر جفت آن‌ها روحانی بودند؟ آن کسی که سید بود، اگر هر دو سادات بودند؟ همین‌طوری مدام باید بگردی دنبال یک فضیلتی. بعد گفت اگر از همه نظر یکی بودند باید پشت سر کدام نماز بخوانیم؟ گفتند پشت سر آن کسی که میل ندارد امام جماعت باشد، آن کسی که میل دارد امام جماعت باشد پشت سر او نباید نماز بخوانیم، اگر آن‌ها با هم دعوا کردند پشت سر هیچ کدام آن‌ها نباید نماز بخوانیم چون معلوم است هر جفت آن‌ها می‌خواهند امام بشوند، هر جفت آن‌ها بی‌لیاقت می‌شوند ببینید دنبال ریاست بودن دنبال مقام بودن این‌طوری است و تنها کسی که فتوا داده است مرجع تقلید باید کسی باشد که حریص به دنیا نباشد امام خمینی(رض) است. این ریاست اینطوری است، حب ریاست جاه طلبی است بنابراین از نظر ما هیچ کدام این کسانی که کاندیدا می‌شوند برای ما ولی خب چون رهبر و مرجع تقلید و ولی‌فقیه فرمودند بروید و رأی بدهید بر ما تکلیف می‌شود.

انتخاب اصلح

حالا ما می‌خواهیم رأی بدهیم چه کار کنیم؟ باید بگردی در این‌ها آن کسی که کمتر میل به ریاست دارد آن کسی که برای رسیدن به مقام ریاست کمتر تلاش می‌کند آن کسی که کمتر دروغ می‌گوید آن کسی که کمتر افترا می‌زند آن کسی که کمتر هوچی‌گری می‌کند او مقدم است او اصلح است و الان شما می‌بینید دیگر الان بین دو نفر است که یکی از آن‌ها در هوچی‌گری، دروغ، فریب، عوام فریبی و این‌ها را بیشتر دارد پول بیشتر خرج می‌کند. خب یک موردی گفتند پول می‌گیرد برای تبلیغات، پول دارد می‌دهد که، این شیطان است و آن یکی که از این کمتر است ما باید بالاخره نسبت به او بهتر است ما باید به او یعنی حداقل آن است هر چقدر کفه آن طرفی که به ملاک‌ها و معیارهای اسلامی نزدیک‌تر است و سنگین‌تر باشد بر ما تکلیف می‌شود. بنابراین علی رغم این‌که من دوست ندارم در مسائل سیاسی وارد بشوم این بحث‌ها را بکنم امشب به شما اعلام می‌کنم شاید هم از هفته دیگر من بین شما نباشم ولی این را اعلام می‌کنم نه این‌که بمیرم ان‌شاءالله زنده هستم منظور بنده این است که نتوانم بیایم شاید هم بمیرم ولی خب به هر صورت این را بدانید که اعلام می‌کنم وظیفه شما این است همین امشب به تمام کسانی که می‌شناسید اعلام کنید که یک طرف جریان فریب و دروغ مسلم است شکی در آن نیست یعنی وقتی صحبت‌های او را گوش می‌دهیم و سوابق همین صحبت‌ها و هر حرفی زده ببینید قبلاً در مورد این چی گفته است؟ می‌بینید که دروغ گفته تقریباً ۹۰ و ۹۹ درصد را شما بروید نگاه کنید می‌بینید که الان حرف‌هایی زده قبلاً یک حرف‌های دیگری می‌زده الان برای این‌که مردم را جذب کند دارد این حرف را می‌زند، این به معنی چی است؟ هدف او فقط جذب است این همان شیطان است این همان حب ریاست است که افتاده، این را باید نگاه کنید و وقتی فهمیدید که یک طرف شیطان غلبه دارد لااقل شیطان غلبه بیشتری کرده اینجا است که وظیفه دارید برای حفظ خون شهدا برای حفظ دین چون تجربه کردید شاید مثلاً اگر بیست سال پیش سی سال پیش یک کسی این حرف را به ما می‌زد ما می‌گفتیم خب حالا چون کاندیدای تو نیست و تو با آن مخالفی می‌گویی اگر به آن رأی بدهید به شیطان رأی داده‌اید. بله آن طرفی‌ها هم می‌گویند اگر به این رأی بدهید به شیطان رأی دادید،  آن موقع بود ولی الان این‌طوری نیست، الان دقیقاً واضح است مشخص است، خط اسلام خط انقلاب دقیقاً مشخص است آن کسی که دروغ می‌گوید کسی که تمام چهل‌و‌پنج سال زحمات رهبران انقلاب زحمات شهدا خون‌هایی که داده شده پیشرفت‌هایی که کشور کرده را می‌آید مقایسه می‌کند با قیمت گوشت و مرغ و برنج و با این چیزها مقایسه می‌کند و همه را می‌گوید فاسد، این شیطان است، این هم دستاوردها را نمی‌بیند این یعنی شیطان است. کسی که می‌آید از ضد انقلابی که بسیجی را کشته دفاع می‌کند بسیجی را با چاقو زده کشته دفاع می‌کند خب این معلوم است دیگر، این‌جا معلوم است حق کدام است باطل کدام است و شما موظف هستید هر چقدر می‌توانید اگر می‌توانید در فامیل خود در همسایه‌ها کار کنید و آن‌هایی که شرکت نکردند را تبلیغ و تشویق کنید بیایند و نگذارند. ببینید تقریباً حداقل سه الی چهار دوره کشور ما دست ریاست جمهورهای خراب بوده است، این یعنی چی؟ یعنی در طول دوران جمهوری اسلامی ما رئیس جمهورهای ناباب بیشتر داشتیم از رئیس جمهورهای مناسب و این اتفاق اگر بیفتد در این شرایط واقعاً ضربه بسیار سنگین می‌خوریم، بسیار سنگین! کما این‌که خوردیم، ضرباتی که خوردیم لطمه‌هایی که خورده شده به انقلاب به کشور به خون شهدا به خاطر همین باند‌ بازی‌های شیطانی و قدرت طلبی‌ها بوده بنابراین شما وظیفه دارید به نظر بنده از امشب این کار را بکنید.

 یک مسئله هم راجع به مطلبی که دفعه قبل هفته قبل پیش آمد؛ از من پرسیدند که رهبری، یک کسی گفت من مطمئن هستم با یک دلایلی تقریباً مطمئن هستم که رهبر به فلان شخص دارد رأی می‌دهد باز هم شما می‌گویی به فلانی رأی بده؟ من جواب دادم گفتم اگر کسی برای او مسلّم شد که رهبر به یک نفر گرایش دارد این موظف است به او رأی بدهد اما اگر مشخص نشده به صرف این‌که ادعا می‌کنند نه. منظور من این بود که اگر برای کسی ثابت شد، من نگفتم به چه کسی رأی بدهید،  این‌جا نگفتم به آقای قالیباف رأی بدهید گفتم یک نفر به من گفته که برای من ثابت شده که رهبر به قالیباف نظر دارد، گفتم واقعاً برای شما ثابت شده است؟ گفت بله، من یک دلایلی دارم حالا دلایل او ممکن است دلایل برای خود او دلیل باشد از نظر ما دلیل نباشد، گفتم اگر برای تو ثابت شده که رهبر به آقای قالیباف رای داده است خب تو هم موظف هستی به آقای قالیباف رأی بدهی ولی اگر برای تو مسلم نشده نه، باید ببینی ملاک‌ها چی است و از علما و از صاحب نظرها بپرسی تکلیف را از روی دوش خودت برداری، اگر از کسانی که صاحب نظر هستند بروی با آن‌ها صحبت کنی آن‌ها یک کسی را گفتند تو رأی دادی و اتفاقاً اشتباه رأی دادی تو پیش خدا مهجور هستی چون وظیفه خود را انجام دادی و بعد هم معلوم شد که کار درست انجام دادی که همه به ایشان رأی دادند و آن‌هایی که به آقای قالیباف رأی دادند اگر به ایشان رأی داده بودند ایشان همان دوره اول موفق می‌شد رأی او بیشتر می‌شد و رأی ندادند معلوم شد اشتباه کردند، پس این درست بوده، عیب ندارد حالا الان جای جبران آن هست.

 بنابراین کوشش کنید در این انتخابات شرکت کنید و دیگران را وادار کنید حداقل هر کدام از شما دو نفر سه نفر از کسانی که رأی ندادند را بیاورید که به آقای جلیلی رأی بدهند و حداقل آن کسانی که می‌شناسید اشتباه کردند رفتند به آقای پزشکیان رأی دادند آن‌ها را مجاب کنید ادله را گوش کنید مطالب را گوش کنید آن‌ها را هدایت کنید به این طرف که ان‌شاءالله کشور دوباره به دست آن نوکران اجنبی و منافقین نفوذی نیفتد ان‌شاءالله.

 ان‌شاءالله که موفق و موید باشید و خداوند در این امر خیر به همه ما کمک کند، خداوند ان‌شاءالله دل‌های مردم را متمایل به حق کند، اگر صلاح دانست خداوند این کار را می‌کند و ان‌شاءالله آن اتفاق بد نمی‌افتد اگر هم افتاد باز هم غصه نخورید “در طریقت هرچه پیش سالک آید خیر اوست”

ما وظیفه خود را انجام می‌دهیم شد شد نشد حتماً خیری در آن بوده، باز آن موقع هم یک وظیفه دیگری داریم آن وظیفه را انجام می‌دهیم. موفق و موید باشید با صلوات بر محمد و آل محمد.

---

[۱] . آیه ۹۸سوره هود

[۲] . آیه ۷۰،سوره فرقان

[۳] .  سوره بقره آیه ۱۶۰

[۴] . بحارالانوار ج۱۰ص۲۴۶

[۵] . نهج‌البلاغه، خطبه ۳