قسمت سوم
علم چیست؟
در ادامه بحث گذشته تقسیمات مختلف علم در کلام معصومین (علیهم السلام) را بررسی می کنیم:
- علم بر چهار قسم است:
وَ قَالَ امیرالمؤنین (علیه السلام): الْعُلُومُ أَرْبَعَهٌ الْفِقْهُ لِلْأَدْیَانِ وَ الطِّبُّ لِلْأَبْدَانِ وَ النَّحْوُ لِلِّسَانِ وَ النُّجُومُ لِمَعْرِفَهِ الْأَزْمَان. (کنز الفوائد، ج۲، در بیان دانش و دانشمند و شرافت و فضل و تشویق بدان و ادب در باره آن، ص۱۰۹، ح۸۰)
امیر مؤمنان (علیه السلام) فرمود: علم چهار رشته اند:
فقه براى دین و طب براى تن و نحو براى زبان و نجوم براى شناختن ازمان و وقت شناسى.
- علم بر چهار قسم است:
أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) یَقُولُ وَجَدْتُ عِلْمَ النَّاسِ کُلَّهُ فِی أَرْبَعٍ أَوَّلُهَا أَنْ تَعْرِفَ رَبَّکَ وَ الثَّانِی أَنْ تَعْرِفَ مَا صَنَعَ بِکَ وَ الثَّالِثُ أَنْ تَعْرِفَ مَا أَرَادَ مِنْکَ وَ الرَّابِعُ أَنْ تَعْرِفَ مَا یُخْرِجُکَ مِنْ دِینِکَ.
(کافی، ج۱، کتاب فضل علم، باب نوادر- متفرقات، ص۵۰، ح۱۱)
امام صادق علیه السلام می فرمود: همه علم مردم را در چهار چیز یافتم:
اول اینکه پروردگار خود را بشناسى.
دوم اینکه بدانى با تو چه کرده (به خلقت موزون و حکیمانه ات و نعمت عقل و حواس و ارسال رسل و انزال کتب پى ببرى)
سوم اینکه بدانى او از تو چه خواسته است،
چهارم اینکه بدانى چه چیز ترا از دینت خارج کند (گناهان و موجبات شرک و ارتداد را بشناسى).
- گاهى علم را از نظر سود و زیان تقسیم می کنند مانند:
لا خیر فی علم لا ینفع
علمى که سود ندهد خیر ندارد.
و هم چنین حدیثی که در قبل آمد که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) دانسته های آن مرد عرب را فضل شمردند به این دلیل که سودی ندارند.
ادامه دارد…
منابع:
- کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی (ط – الإسلامیه)، ۸جلد، دار الکتب الإسلامیه – تهران، چاپ: چهارم، ۱۴۰۷ ق.
- کلینى، محمد بن یعقوب – مصطفوى، سید جواد، أصول الکافی / ترجمه مصطفوى، ۴جلد، کتاب فروشى علمیه اسلامیه – تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۹ ش.
- کراجکى، محمد بن على، کنز الفوائد، ۲جلد، دارالذخائر – ایران ؛ قم، چاپ: اول، ۱۴۱۰ ق.
- کراجکى، محمد بن على – کمره اى، محمد باقر، گنجینه معارف شیعه إمامیه / ترجمه کتاب کنز الفوائد و التعجب، ۲جلد، چاپخانه فردوسى – تهران، چاپ: اول، بى تا.
(به نقل از نرم افزار جامع الحدیث۳٫۵ محصول مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور)