هدف این پژوهش این است که جایگاه ارزیابی تحول روانی-معنوی در درمانگری مراجعان مذهبی را معلوم و ابزار سنجش آن را معرفی نماید و رابطه تحول روانی معنوی با سلامت روان را نیز بررسی کند. به این منظور، معیارهای تشخیصی تحول روانی-معنوی، تنظیم و برای سنجش آن، ابزاری عینی تدارک دیده شد. سپس برای مطالعه اولیه بر روی تعداد ۳۲۴ نفر از دانشجویان مقطع لیسانس اجرا گردید. همزمان برای بررسی سلامت عمومی روانی از پرسشنامه GHO و برای بررسی روایی ملاک از پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت استفاده شد.