عنوان مقاله : اصل برائت
«برائت» در لغت به معناى پاکى، پاک شدن از عیب، دورى، رهایى و خلاص شدن آمده است.[۳۰]
اصل برائت»، از اصطلاحات علم اصول، با مفاد حکم ظاهرى و از اصول عملیه چهارگانه است که از مجموع آنها به «دلیل فقاهتى» یا اصل عملى یاد مىشود.[۳۱] نقش اساسى این اصل، تعیین وظیفه عملى براى مکلف در صورت شک در حکم واقعى است; یعنى هرگاه مکلف در حرمت* یا وجوب شىء یا فعلى، به جهت نبود دلیل یا اجمال آن یا تعارض دو دلیل شک کرد و پس از تفحص، دلیلى نیافت، علماى علم اصول به مقتضاى این اصل، به برائت ذمه و مکلف نبودن وى حکم مىکنند[۳۲]، هرچند برخى دیگر از علماى اسلامى که به «اخباریین» شهرت یافتهاند وظیفه چنین شخصى را در مورد شک در حرمت (شبهات تحریمیه) احتیاط مىدانند.[۳۳]
مستند اصل برائت، گاه آیات قرآن و روایات است که از آن به برائت شرعى یاد مىشود و گاه حکم عقل که آن را برائت عقلى مىنامند.[۳۴]
ادامه مطلب…..