فقه

اصل احتیاط: التزام به تکلیف احتمالى در مرحله ظاهر احتیاط، از ماده «ح‌ـ‌و‌ـ‌ط»[۱] و به معناى صیانت و برگزیدن مطمئن‌ترین وجوه است.[۲] احتیاط گاه در عرف خاص، یعنى علم اصول فقه به‌کار رفته، که از آن با عنوان «اصل احتیاط» یاد‌مى‌شود[۳] و به معناى مراقبت از تکالیف واقعى، اعم از …

اصل صحت: حمل کار دیگران بروجه نیکو یا کامل اصل، در لغت به معناى اساس و بُن شىء است[۱] و در اصطلاح علم اصول در موارد متعددى کاربرد دارد; از قبیل: دلیل حکم، قاعده و طبع اولى شىء و آنچه براى تشخیص وظیفه عملى یا حکم ظاهرى قرار داده مى‌شود.[۲] …

این گروه در دست اقدام است