معماری
خانه / کارگروه های علمی / کارگروه فلسفه / مقالات فلسفه / سیر و سلوک از منظر اقبال لاهوری

سیر و سلوک از منظر اقبال لاهوری

در آثار عارفان فرآیند کمال یافتن شخص‏ سالک،به سفری تشبیه شده که تمام مؤلفه‏های یک‏ مسافرت طبیعی در آن لحاظ شده است،«مسافر» همان ذات سالک است،«مبدأ»،انانیت یا خودخواهی او و«مقصد»،خدایا حقیقت است. «راه سفر»،طریقت و«توشهء راه»،شریعت یا اعمال شرعی است.این تحولات روحانی به دو بخش مقامات و احوال تقسیم شده‏اند که مقامات‏ مراتب و درجات اکتسابی و زوال‏ناپذیر شخصیت‏ سالک است،و احوال ورود کیفیتهای موهوبی‏ خداوند بدون تصرفات اختیاری در روح شخص‏ سالک.در منابع تصوف،تقسیمبندیهای متفاوتی‏ از مراحل مختلف مقامات و احوال به وسیلهء صوفیان صورت گرفته است.

درباره ی ن.اعتباری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *