علم و دین فرهنگستان جهانی مطالعات تطبیقی در علم و دین، عرفان ناب اسلامی، علم و دین، عرفان مقربین، علم، دین، حکمت ناب شیعی، استاد علوی، علم و دین
ویژگیهای دوران عین‌الیقین
سالکی که در دوران عین‌الیقین وارد میشود میتواند دقیقاً انحرافات را ببیند و متوجه اشتباهات و انحرافات عرفان‌ها و
فلسفه‌های مختلف هست زیرا او به حقیقت رسیده است.
عین‌الیقین سه معنا دارد؛ ۱- چشم، ۲- چشمه ۳- ذات.
چشم در مرحله عین‌الیقین یعنی سالک میبیند و معروف است که “شنیدن کی بود مانند دیدن!” بنابراین مقام دیدن بسیار
بالاتر از شنیدن است.
سالک در این مرحله به راحتی با یک نگاه حق و باطل را از هم تشخیص میدهد. اگر سالک به عین به معنای چشمه رسیده
باشد یعنی به چشمه یقین رسیده است و حقایق از درون او می‌جوشند و دیگر آنها را از جای دیگر بدست نمی‌آورد و علم
سالک همان علم لدنی یا علم وهبی میشود که از عالم بالا می‌آید.
لذا خود سالک شناخت هایی پیدا میکند و حقایقی را بازگو میکند که در محضر هیچ استادی یاد نگرفته و در هیچ کتابی
خوانده است. به عنوان مثال سالک فی البداهه در پاسخ سوال کسی چیزی را می گوید که در بعد از ظهر همان روز به یک
روایت یا آیهای از قرآن برمیخورد که عین سخن اوست.
در این لحظه خود سالک تعجب خواهد کرد و تصور میکند از روی حدس حرف زده است در حالی که آن پاسخ جوششی بوده
که به دلیل ارتباط با ولیخدا در او حرکت کرده است. این جوشش درونی را میتوان درجه‌ای از وحی یا الهام دانست.
خصوصیت مرحله عین الیقین این است که سالک دقیقا اشتباه، اشکال و مغلطه یک فیلسوف، عارف یا سیاستمدار را به
محض گفتن متوجه می شود.